مقاله شهر-الكترونيكی-17-ص (docx) 20 صفحه
دسته بندی : تحقیق
نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد صفحات: 20 صفحه
قسمتی از متن Word (.docx) :
شهر الكترونيكی چیست؟
دكتر علي‌اكبر جلالي ، كارشناس فناوري اطلاعات و ارتباطات - بزرگراه فناوری - ايران عضو جامعه اطلاعاتي جهاني است و تا كنون مشاركتهاي خوبي در تصميم سازي براي اين جامعه هزاره سوم داشته است. هدف از اين اجلاسهاي تاريخي كه تكرار آنها بعيد بنظر مي‌رسد، خلق يك ديدگاه مشترك در مورد عصر اطلاعات تحت عنوان جامعه‌ي اطلاعاتي بوده است. از جمله دستاوردهاي مهم اين دو اجلاس اعلامه اصول و برنامه عمل آن بوده است كه با مشاركت 192 كشور از جمله ايران بدست آمده است. در برنامه اصول به موارد زيادي از جمله فقرزدايي، توانمند سازي زنان، جوانان، محرومان، تحصيلات ابتدايي براي همه، جها‌ن‌شمولي، همبستگي ملل جهان، آزاديهاي اساسي، حق توسعه براي همه، آزادي بيان، رعايت آزادي ديگران، دسترسي همه به اطلاعات، حق حاكميت كشورها، تنوع‌فرهنگي، حفظ و توسعه زبانهاي محلي، چند زبانی در محيط‌های مجازی، كاهش شكاف ديجيتالي، رشد سلامت و پيشگيري بيماري‌ها و موارد بسيار ديگر پرداخته شده است. علاوه بر موارد فوق در اعلاميه اصول به مواردي پرداخته شده است كه نياز به مطالعه و مشاركت بيشتر كشورها را دارد تا ابعاد مختلف آن بيشتر مشخص و براي اجرا به اطلاع جامعه جهاني برسد. مثلا در يكي از بندهاي اصول اساسي جامعه اطلاعاتي براي همگان به موضوعي تحت عنوان "دسترسي به اطلاعات و دانش" اشاره شده است. در بندهاي ديگر به مواردي مانند: ظرفيت‌سازي و توانمند سازي، پرداختن به ابعاد اخلاقي جامعه اطلاعاتي، تشويق همكاريهاي بين‌المللي، بهبود دسترسي ارزان، عمومي، فراگير و عادلانه به فناوري و زيرساختهاي ارتباطي اشاره شده است. اينگونه موارد بايد در سطح جهاني معرفي و راهكارهاي مناسب براي اجرايي شدن آن تهيه شود. سئوال اساسي آن است كه چگونه مي‌توان بدون ايجاد يك محيط مناسب و تربيت شهروندان با تفكري بر اساس توسعه كاربردهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات چنين آرزوهايي بزرگي را تحقق بخشيد؟ چگونه مي‌توان جوامع كوچكتر اطلاعاتي را شكل داد و از مجموعه اين جوامع كوچك به جامعه اطلاعاتي جهاني رسيد؟ مطمئنا توسعه شهرهاي الكترونيك بهترين ايده براي تمرين ورود به جامعه اطلاعاتي جهاني خواهند بود.
درايران فرهنگ شهرهاي الكترونيكي و اينترنتي در حال گسترش ا ست و كم‌كم باور مسئولين در درك نياز حركت به سمت و سوي شهرهاي الكترونيكي در حال شكل گيري است. شايد در سال 1379 كه براي اولين بار بحث شهرهاي الكترونيكي مطرح و متاقب آن همايش جهاني شهرهاي الكترونيكي و اينترنتي با جضور بيش از 1500 نفر از مسئولين و متخصصين ارشد كشور در حوزه‌هاي مختلف برگزلر شد موضوع براي كشورمان خنده دار و باور نكردني بود و يا حداقل باور نداشتيم كه فقط 5 سال بعد بايد راهكار برون رفت از چالشهاي شهر بزرگي مانند تهران را در ايجاد شهر الكترونيك جستجو كنيم. بايد در هزاره سوم و شروع قرن 21 تسليم پديدههاي حاصل تغييرات فناوريهي جديد باشيم و شهر الكترونيك را به عنوان يك نياز و ضرورت هزاره سوم بپذيريم.
شهر الكترونيك يك اختراع و يا يك پيشنهاد نوآورانه نيست بلكه واقعيتي است كه بر اساس نياز جاي خود را باز مي‌كند. اگر امروز چشم خود را بر نياز ببنديم فردا بايد با پرداخت هزينه بيشتر قدم در اجراي آن بگذاريم.