پاورپوینت پاورپوینت درس سوم نگارش نهم(نوع زبان نوشته را انتخاب کنیم) (pptx) 23 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 23 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

نوع زبان نوشته را انتخاب كنيم اهداف درس دردو زیر. موضوع هر دو متن، مشترك است؛ امّا نوعِ زباني كه در آنها به كار گرفته شده، كاملاً متفاوت است. خوب گوش دهيد و تفاوت هاي اين دو نوشته را يادداشت كنيد. كتاب براي خواندن است. خواندن گاهي براي انديشيدن است، گاهي براي فهميدن، گاهي براي آگاهي و گاهي براي لذّت بردن. وقتي كتاب را باز مي كنيم ، مستقيم سراغ واژه ها مي رويم و آنها را مي خوانيم و به معنايشان فكر مي كنيم . واژه ها جمله ها را مي سازند و جمله ها معنا را. انديشة كتاب، در جمله ها نهفته است. بعضي از كتاب ها هم هيچ واژه اي ندارند. به جاي واژه، بايد تصويرهايش را بخوانيم. گاهي يك واژه، معنايي برابر با چندين تصوير دارد و گاهي يك تصوير چندين كلمه را به ذهن مي آورد. هميشه و در هر كجا مي توانيم كتاب بخوانيم. نشسته در كتابخانه، موقعِ راه رفتن در بوستان يا حياط مدرسه، وقت استراحت در خانه، داخل رختخواب موقع خواب، سرِ صف نانوايي تا زماني كه نوبتمان برسد. صبح ها و عصرها در اتوبوس يا قطار و مترو، حتّي در بستر بيماري هم، كتاب خواندن كار لذّت بخشي است. كتاب، گاهي براي انسان، نقش يك سفينه را بازي مي كند. با كتاب مي توانيم پرواز كنيم و به سياره هاي ديگر سر بزنيم. البتّه، هنگام سفر با كتاب، بدن ما همين جا، روي زمين مي ماند . مسافر واقعي سفينه، ذهن ماست. يك راه براي كمك به رونق كتاب خواني اين است كه هرگاه كتاب خوبي خوانديم، فوراً آن را به ديگري بدهيم و از او بخواهيم كه بعد از خواندن، آن را به شخص ديگري بدهد و همين طور او هم به ديگري، اين طوري، به جاي زنداني كردن كتاب در قفسه ها، كتاب را به پرواز در مي آوريم و اين كار درستي است، زيرا كتاب براي پروازكردن و پرواز دادن است. بر خلاف آدم ها، بين اسم اكثر كتاب ها و فكر و شخصيّت آنها، ارتباطي وجود دارد. مثلا روا نشناسي رنگ ها فقط در بارة رنگ ها و ارتباط آنها با روحيات انسان، بحث مي كند و با رياضيات كاري ندارد و اداي استادهاي رياضي را هم در نمي آورد. نبايد گول قد و قيافة كتاب ها را بخوريم. كتاب هاي كوچكي هستند كه فكرهاي بزرگی توي سرشان است و كتاب هاي تنومندي هم هستند كه فكرهاي كوتوله اي دارند. به هر حال، بايد با كتاب ها، كوچك يا بزرگ همنشين شد و حرف آنها را شنيد. آن وقت دربارة فكر و شخصيّت آنها قضاوت كرد. بيشتر كتاب ها راست م يگويند؛ ولي بعضي از كتاب ها هم راست نمي گويند . براي دوست شدن با كتاب، نياز به آداب و ترتيب خاصّي نيست؛ تا نيم نگاهي به كتاب مي اندازيم ، كتاب، فوراً لبخند مي زند و دوستي اتّفاق مي افتد. هر جا كه ما بخواهيم، كتاب با ما همراه مي شود. در خانه كنار ماست. با ما راه مي افتد و به مدرسه مي آيد. هرگاه بخواهيم به سفر برويم ، كتاب ، بي آنكه صندلي كسي را اشغال كند، همسفر ما م يشود. گاهي هم اين كتاب است كه ما را دنبال خودش مي كشد و به هرجا كه بخواهد م يبرد. اگر بخواهيم خوابمان ببرد، كتاب، براي خواب كردن ما، مثل يك مادر مهربان است. اگر بخواهيم بيدار شويم، كتاب، مانند ساعت، زنگ بيدار با ش مي زند. در شهر كتاب ها، همه جور كتاب پيدا مي شود: كتاب اخمو، كتاب شاد، كتاب ساكت،كتاب پرحرف ، كتاب خوش فكر، كتاب سبك سر، كتاب پير، كتاب جوان، بچّه كتاب و كتاب بچّه، كتا بهاي شاغل، كتا بهاي بيكار، كتا بهاي چند شغله و ... . كتاب ها، از اينكه آد مهايب يشتريب ه حر فهايشان گوش كنند، خوشحال مي شوند.آنها موجوداتي كاملاً اجتماعي اند و از قفس نشيني و گوشه گيري بدشان م يآيد. پس اگر بخواهيم كتابها را شاد كنيم، بايد آنها را به دوستان ديگرمان معرّفي كنيم و از آنها هم بخواهيم او را به دوستان خود معرفي كنند؛ با اين شيوه، حلقة دوستي انسا نها و كتاب ها،گسترش مي يابد. در نوشتة اوّل، كتاب، همان كتاب است؛ امّا در نوشتة دوم، كتاب يك موجود جاندار است كه مي تواند حرف بزند، داراي احساس و عاطفه است و .... دانش آموزان، پس از شنيدن نوشته ها، نظراتشان را این گونه بيان كردند: نوشتة اوّل، خالي از آرايه هاي ادبي است، امّا در نوشتة دوم، آراية ادبي به كار رفته است. نوشتة اوّل، به ما اطلّاعات مي دهد ؛ امّا نوشتة دوم علاوه بر دادن اطلّاعات، احساسات ما را برمی انگیزد. انواع زبان نوشته با هدف آگاهي دادن نوشته مي شود . خيال انگيز نيست و از آرايه ها و زيبايي هاي ادبي ، بهره نمي گيرد . دور از اغراق و به واقعيت، نزدیک است. واژه ها در معناي خود به كار مي روند. نوشتة عادي نوشتة ادبي واژه ها در معنايي غير از معناي اصلي خود به كار مي روند. خيال انگيز است و از آرايه ها و زيبايي هاي ادبي بهره مي گيرد . علاوه بر آگاهي دادن، احساسات و عواطف خواننده را نيز بر مي انگيزد. همراه با ا غراق است و از مرز واقعيت، فراتر مي رود .