پاورپوینت علوفه (pptx) 114 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 114 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا علوفه به موادی گفته می شود که از نباتات علوفهای بدست آمده و بصورت تازه، خشک و یا سیلو شده به مصرف تغذیه دام می رسد. گیاهانی که منحصراً بمنظور تغذیه دام های اهلی کاشته می شوند و پس از رسیده شدن کامل، قسمتهای هوایی آنها مثل ساقه و برگ ها و در بعضی موارد همراه با گل آذین برداشت و به مصرف دام می رسد را گیاهان علوفه ای (Foragecrops) می نامند که ممکن است به صورت سبز و تازه مورد استفاده قرار گیرد ( به نام علوفه سبز greenfeed) یا پس از تقلیل میزان رطوبت و بسته بندی مصرف گردد ( Hay ) و یا به صورت سیلو شده( silage)و در فصل مقتضی به مصرف برساند. زمینی که این گیاهان در آن به صورت طبیعی یا با اجرای عملیات زراعی و بذرکاری روییده می شوند چراگاه ( pasture) یا مرتع (Rangeland) نامیده می شود تقسیم بندی گیاهان علوفه ای تقسیم بندی گیاهان علوفه ای بر اساس دوره رویش نباتات علوفه ای یک ساله: به گیاهانی گفته می شود که پس از برداشت یک چین یا چند چین در طول یک فصل رویش رشد و نمو آنها خاتمه می یابد. این نباتات ممکن است پاییزه (یونجه گل زرد، شبدر ایرانی، شبدر دو رگ و ماشک گل خوشه ای باشند) یا بهاره ( ذرت ، ذرت خوشه ای ، ارزن، یونجه گل زرد، شبدر ایرانی،و ماشک گل خوشه ای ) باشند نباتات علوفه ای چند ساله: به نباتاتی گفته می شود که پس از کاشت چندین سال در زمین باقی مانده و چندین چین در سال تولید می کند مهمترین نباتات علوفه ای چند ساله عبارتند از یونجه، اسپرس، شبدر شیرین، شبدر قرمز تقسیم بندی از نظر مصرفر ازت: نباتات مصرف کننده ازت: نباتات یکساله مصرف کننده ازت شامل ذرت، ذرت خوشه ای، چو ، چاودار، و یولاف و نباتات چند ساله مصرف کننده ازت عبارتند از اورچارد گراس و ویت گراس که به ترتیب به علف باغی و علف گندمی معروفند گیاهان ازت ساز: نوعی نباتات علوفه ای هستند که پس از چند روز در ریشه آنها گره های ذخیره کننده ازت ایجاد می شود که علاوه بر تأمین ازت گیاه بر ازت حاک نیز می افزایندگیاهان ازت ساز یکساله شامل شبدر ایرانی شبدر ، شبدر برسیم ( مصری) و از نباتات ازت ساز چند ساله می توان به شبدر قرمز، شبدر شیرین ، یونجه و اسپرس اشاره کرد. تقسیم بندی گیاهان علوفه ای بر اساس نحوه استفاده از اندام های مختلف گیاه از این نظر گیاهان علوفه ای به سه دسته تقسیم می شوند گیاهانی که از میوه و دانه آنها استفاده می شود: جو ، ذرت خوشهای، ارزن ،یولاف، باقلا، نخود ( در اکثر کشورها برای دام و در ایران بیشتر برای مصرف انسان کشت می شوند) و سویا ( که در فصل زمستان برای گاوهای شیری و گوسفندان و اسب غدای کاملی است) گیاهانی که از شاخ و برگ آنها استفاده می شود: ذرت، ذرت خوشه ای، یونجه، اسپرس و انواع شبدرها گیاهانی که غده و ریشه آنها مصرف تغذیه ای دارد: چغندر علوفه ای ، هویج ، سیب زمینی، سیب زمینی شیرین و سیب زمینی ترشی) تقسیم بندی گیاهان علوفه ای بر اساس نحوه کشت کشت اصلی: در زراعت گیاهان علوفه ای کشت اصلی به طریقه ای گفته می شود که در فصل معین و مانند گیاهان زراعی به صورت یک کشت اصلی و تنها کاشته می شود که زمان کشت ممکن است پاییز یا بهار باشد. کشت مخلوط: زمانی که کشت تنهای گیاهان علوفه ای صرفه اقتصادی نداشته باشد به کشت مخلوط متوصل می شوند بدین معنی که چند گیاه علوفه ای که از نظر رشد و نمو، شاخ و برگ و ریشه تناسب نزدیکی به هم داشته باشند بصورت مخلوط کاشته می شوند کشت یکی از لگومینوز ها با یک گرامینه کل عملکرد علوفه را نسبت به موقعی که لگومینوز به تنهایی کشت شود افزایش می دهد و مصرف آنها اضافه وزن دام و افزایش تولید را سبب می شود. از طرف دیگر کیفیت علوفه در بالا بردن فرآورده های حیوانی اهمیت زیادی دارد و اگر تنها از علوفه گرامینه استفاده شود پروتئین کم آنها فرآورده های دام را کاملاً محدود می کند و لی یک لگومینوز که رابطه همزیستی با باکتری های جنس ریزوبیوم داشته و ازت را تثبیت می کند مقدار پروتئین گیاه را در مقایسه با پروتئین حاصله از کشت منفرد گرامینه افزایش می دهد دلایل دیگر استفاده از یک مخلوط تنوع وسیع خاک و اقلیمهاست. میزان حاصلخیزی ، ph و رطوبت خاکدر طی سال و از سالی به سالی دیگر تفاوت می یابد و در نتیجه بازده گونه های علوفه ای مختلف در همه این شرایط محیطی گوناگون در یک درجه قرار نمی گیرند و به این ترتیب خطرات احتمالی کاشت برای همه گونه ها یکسان نمی باشد. در واقع یلفتن گونه ای که در همه شرایط تولید خوبی داشته باشد مشکل است و تنها یک مخلوط است که در فصول و مکانهای مختلف، تولید یکسانی بدست می دهد. گونه هایی که ارتفاع متغاوتی دارند و سیستمهای ریشه ای آنها از طبقات مختلف خاک استفاده می کنند به بهترین وجه از مواد غذایی خاک و نور استفاده نموده و تولید آنها بالا خواهد رفت . و احتمال هجوم علف های هرز نیز کم شده و پوشش کامل خاک خطرات فرسایش را کاهش می دهد و پایداری خاک را حفظ می کند کشت فی مابین هدف از کشت فی مابین یا کشت بین دو گیاه اصلی استفاده بیشتر از زمین و تولید علوفه بیشتر است . در مناطقی که با کمبود علوفه مواجه بوده و امکان کشت محصول دیگری بین دو کشت اصلی نباشد سعی می شود که در این فاصله از کشت گیاه علوفه ای مناسبی استفاده شود. در این نوع کشت حاصلخیر نمودن زمین مورد توجه نبوده و تنها استهاده از علوفه ای که در این فاصله حاصل می شود مورد نظر است. کشت فی مابین ممکن است زمستانه ( جو، چاودار، ماشک گل خوشه ای، شبدر گل میخکی ف مخلوط چاودار و جو یا ماشک گل خوشه ای)یا تابستانه (ذرت خوشه ای، انواع شبدر، سویا، چغندر و شلغم علوفه ای) باشد. زیر کاشت مخلوط عبارت است از کشت مخلوط گیاهان علوفه ای در زیر گیاهان پوششی. برای این منظور باید نوعی گیاه علوفه ای را انتخاب نمود که مقاوم به سایه باشد. ضمن اینکه در ابندا دارای رشد کند و پس از برداشت گیاه پوششی خاصیت رشد سریع داشته باشد. معمولا کشت این گونه گیاهان زیر را در غلات پاییزه یا بهاره انجام می دهند و در تابستان اقدام به برداشت علوفه نمود که جهت تسریع در رشد و نمو و زودرسی می توان از کودهای ازته استفاده نمود نباتات علوفه ای مناسب برای زیر کاشت عبارتند از : شبدر قرمز، شبدر ایرانی، شبدر برسیم ، شبدر دورگ، شبدر سفید در غلات پاییزه( مثلا می توان از 5 کیلو شبدر سفید و 10 کیلو شبدر قرمز استفاده نمود)