پاورپوینت قانون هيك (pptx) 11 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 11 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بنام خدا 1ـ تعداد محرك- پاسخ. يكي از عوامل مهم و اثر گذار بر زمان واكنش، تعداد محركهايي است كه هر كدام ممكن است به پاسخ جداگانه­اي منجر شوند و هر زمان امكان اجرا داشته باشند. در زمان واكنش انتخابي اجرا كننده بايد يك پاسخ را از بين حركات ممكن از پيش تعيين شده انتخاب كند. زمان واكنش، زمان مورد نياز براي شناسايي محرك، انتخاب پاسخ و آغاز مناسب است. سريعترين زمان واكنش فقط شامل يك محرك و يك پاسخ است و به آن زمان واكنش ساده مي­گويند. «قانون هيك»: وقتي تعداد محرك- پاسخ از يك دو افزايش پيدا مي‎كند، افزايش زمان بسيار زياد است. زمان واكنش از حدود 190 هزارم ثانيه در زمان واكنش ساده به بيش از 300 هزارم ثانيه در زمان واكنش انتخابي افزايش پيدا مي‎كند. هر جه تعداد انتخابها بيشتر شود، زمان واكنش اضافه­تر خواهد شد. يكي از راهبردهاي مهم در ورزشهاي سريع اين است كه تعداد محركها را براي حريف خود تا جايي كه مي­توانيد افزايش دهيد و از اين طريق او را وادار كنيد تا براي پاسخ، همه محركها را پردازش كند؛ 2- سازگاري محرك- پاسخ. سازگاري محرك- پاسخ يكي از مهمترين عوامل تعيين كننده زمان واكنش انتخابي است. اين سازگاري معمولاً به دامنه­اي گفته مي‎شود كه در آن محرك و پاسخي كه براي آن راه­اندازي مي‎شود؛ به طور طبيعي به يكديگر وابسته شوند. به اين پديده ، سازگاري جانبي محرك- پاسخ مي­گويند. براي تعدادي معيني از محرك- پاسخ هرگاه سازگاري آنها بيشتر باشد زمان واكنش انتخابي آن كاهش پيدا مي‎كند. 3- مقدار تمرين: دو عامل اصلي كه زمان واكنش را متاثر مي‎كنند، نوع و مقدار تمرين است. وقتي كه تعداد محرك- پاسخ مشخص است، هر چه مقدار تمرين بيشتر باشد زمان واكنش كوتاهتر خواهد شد. به طور كلي مي­توان گفت كه هنگام ازدياد محرك- پاسخ تمرين كردن، شيب افزايش زمان واكنش را كاهش مي‎دهد. معناي اين جمله آن است كه اثر تمرين بر زمان واكنش ساده، ناچيز امابر زمان واكنش انتخابي، چشمگير است. اين اثر وقتي زيادترم ي شود كه تعداد محرك- پاسخ زياد و سازگاري آن كم باشد. تمرين يكنواخت به صورتي كه يك محرك هميشه به يك پاسخ منجر شود به ايجاد واكنش سريع كمك مي‎كند. تمرين، سازمان محرك و پاسخ را سازگارتر مي‎كند. 4- پيش‎بيني كردن براي تقليل تاخير. يكي از روشهاي مناسب براي فايق آمدن بر زمان واكنش طولاني اين است كه اجرا كننده بتواند وقوع محرك را پيش‎بيني كند. اجرا كننده مي‎تواند اطلاعات را از پيش پردازش كند؛ انواع پيش‎بيني. پيش‎بيني به دو صورت انجام مي‎شود. يكي پيش‎بيني اينكه در محيط چه اتفاقي خواهد افتاد كه امر با اهميتي است، كه اطلاعات فضايي به ورزشكار كمك مي كند تا حركت را از پيش سازمان دهد؛ گاهي اوقات اجراكننده مي داند كه چه حادثه­اي واقع خواهد شد. اما احتمالاً نمي­داند كه آن واقعه در چه زماني روي خواهد داد پس نوع دوم پيش‎بيني زماني است. اگر او بتواند هر دو پيش‎بيني را با هم انجام دهد، سودي كه مي برد مضاعف خواهد شد. چند عامل بر پيش‎بيني كردن درست اثر مي‎گذارد، اولين عامل، يكنواختي عمل است؛ اولين خطر پيش‎بيني، زماني متوجه ما مي‎شود كه حركت پيش‎بيني شده همان حركتي نباشد كه حريف اجرا مي‎كند؛ در اين صورت ورزشكار بايد ابتدا از وقوع حركتي كه از آماده كرده است جلو گبري كند. واكنش ساده در حدود 40 هزارم ثانيه تخمين زده شده است. پيش‎بينيهاي پاسخ نادرست مشكل ديگري نيز دارد و آن اين است كه پاسخ نادرست ورزشكار را از حضور در بهترين موقعيت مكاني براي پاسخ درست محروم و دور كرده است؛