پاورپوینت فیزیوپاتولوژی دستگاه گوارش تحتانی (pptx) 59 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 59 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
1
فیزیوپاتولوژی دستگاه گوارش تحتانی
روده کوچک و روده بزرگ اندامهايي هستند که عمل هضم، جذب و دفع را انجام مي‌دهند.
با کمک مواد مترشحه از کبد، پانکراس و روده کوچک، هضم از دهان و معده شروع مي شود و تا دئودنوم ادامه مي‌يابد.
بيشترين جذب مواد مغذي در ژژنوم انجام مي‌شود و تنها مقدار کمي از ماکرونوترينت‌ها و ميکرونوترينت‌ها براي جذب به ايلئوم منتقل مي‌شوند.
تنها موادي که منحصراً در انتهاي ايلئوم جذب مي‌شوند، نمک‌هاي صفراوي و ويتامين B12 مي‌باشد.
روده بزرگ يا کولون، باقيمانده آبي را که توسط روده کوچک گرفته نشده است جذب مي‌کند.
عمل ديگر آن دفع توده مدفوعي است.
اکثر اختلالات روده‌اي و علائم بوجود آمده، ناشي از مشکلاتي در زمينه اعصاب حرکتي و عمل جذب و دفع روده است.
علت پاتولوژيک اين بيماريها اکثراً ناشناخته است. اگر چه ايجاد تغيير در رژيم غذايي مي‌تواند در تشديد و تسکين موقتي اين نوع اختلالات روده‌اي نقش داشته باشد، ولي يک رژيم غذايي مخصوص با استفاده از مواد ويژه نمي‌تواند هميشه پاسخگوي اصلي اين تغييرات باشد.
يکي از راههاي تخفيف اختلالات روده‌اي و در صورت امکان علل اوليه بروز اين اختلالات و جبران کمبود‌هاي تغذيه‌اي ناشي از آن، استفاده از رژيم‌هاي اصلاح شده است.
درمان اين بيماريها در درجه اول توجه به ميزان آسيب‌ديدگي مخاط روده‌اي و در درجه دوم توجه به شرايطي است که باعث افزايش اختلال مي‌شود.
در بيماريهاي روده‌اي به دليل کاهش سطح جذب مواد مغذي بيمار دچار کمبود مواد مغذي مي‌شود.
به منظور جبران کمبود مواد مغذي از رژيم هايي که داراي کلسيم، پروتئين، ويتامين‌ها، مواد معدني و الکتروليت بيشتري هستند استفاده مي‌شود.
تراکم مواد مغذي رژيم غذايي نيز مي‌تواند عامل مهمي براي ايجاد تغيير اين نوع بيماريها باشد. درمان هر يک از افرادي که مبتلا به اختلالات روده‌اي هستند با درمان فرد ديگر متفاوت است.
فيبرها قسمتي از غذا هستند که به مقدار زياد در ديواره سلول گياهي يافت مي‌شوند و به راحتي توسط آنزيم‌هاي روده انسان قابل هضم نيستند.
فيبر غذايي به دو دسته تقسيم مي‌شود: فيبرهاي محلول در آب و فيبرهاي نامحلول در آب. مهمترين اثري که فيبرهاي نامحلول در بدن دارند، جذب آب و ايجاد مدفوع حجيم است.
ميوه‌ها، سبزيجات منبع خوب فيبرهاي محلول در آب هستند. سبوس، گندم کامل، براي جذب آب و شکل دادن مدفوع نرم و حجيم، مؤثرترين فيبرهاي نامحلول هستند.
فيبرهاي محلول موجود در ميوه‌ها و سبزيها، و انواع جو به شکل يک ژل نرم، به آرامي از ميان روده عبور کرده و باعث تأخير يا مانع جذب ترکيبات خاص يک رژيم غذايي نظير گلوکز و کلسترول مي‌شود.
فيبر، مواد هضم نشدني و باقيمانده :
15 تا 20 درصد کل فيبرهاي موجود در ميوه‌ها، حبوبات و سبزيها همي سلولز، پکتين و صمغ و کمتر از 10٪ فيبرهاي موجود در حبوبات، آجيل و دانه‌ها از نوع فيبرهاي محلول مي‌باشند.
بعد از فرآيندهاي بلع، هضم، جذب و تخمير که بر روي غذا اتفاق مي‌افتد، آنچه را که باقي مي‌ماند و بصورت مدفوع درآمده و ديگر قابل استفاده نيست، «باقيمانده» مي‌نامند.
باقيمانده آب و بقاياي باکتريها، مواد اوليه‌اي هستند که حدود 60 تا 80٪ وزن مدفوع را تشکيل مي‌دهند.
مابقي وزن مدفوع را فيبرها، سلولهاي مخاطي مرده و مقادير مختلف نشاسته‌ها، قندها، پروتئين و مواد معدني هضم نشده تشکيل مي‌دهند.
مصرف زياد غذاهاي فيبري باعث افزايش حجم مدفوع مي‌شود. در اين صورت نه تنها ميزان فيبرهاي جذب نشده افزايش مي‌يابد، بلکه توده باکتريايي، مقدار آب مدفوع و اتلاف کربوهيدرات‌ها، چربي، پروتئين و مواد معدني که با غذاهاي فيبري به صورت فيزيکي يا شيميايي ترکيب شده‌اند، افزايش مي‌يابد.
در حقيقت غذاهاي پرفيبر مي‌تواند باعث کاهش ناچيز در قدرت هضم شود.
اگر در رژيم غذايي منابع فيبري نظير ميوه‌ها، سبزيها و دانه‌هاي کامل به مقدار توصيه شده وجود داشته باشد، جذب ويتامين، مواد معدني و فيتوکميکال ها خيلي بيشتر مي‌شود.
بدون افزايش فيبر غذايي هم، باقيمانده مدفوع افزايش مي‌يابد. براي مثال خوردن 10 تا 20 گرم سوربيتول يا همين مقدار لاکتوز براي افرادي که کمبود لاکتاز دارند، مي‌تواندسبب افزايش وزن مدفوع بعلت سوء جذب قندها، افزايش ظرفيت اسمولاريته کولون و افزايش باکتريايي توده مدفوع شود. بنابراين رژيم‌هاي غذايي کم باقيمانده بعنوان شاخصي براي بيماراني که دچار سوء هضم، سوء جذب يا اسهال هستند، به کار برده مي‌شود. اين رژيم شامل غذاهايي است که کاملاً قابليت هضم و جذب دارند، ولي باعث افزايش توده مدفوعي لوله گوارش نمي‌شوند.
مقادير کم فيبر غذايي در حفظ عملکرد طبيعي کولون مهم است. مقادير کم فيبر (براي مثال فيبرهاي موجود در آب ميوه‌ها، سيب زميني، انواع نان ساده و غلات) به رژيم غذايي اضافه مي‌شود.