پاورپوینت داروهای بیهوشی (pptx) 53 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 53 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
تاریخچه ک.0برد داروهای بیهوشی
1-در سال 1846 در بوستون ویلیام مورتون از دی اتیل اتر برای بیهوشی در جراحی استفاده کرد
2-یک سال بعد در اسکاتلند آقای جیمز سیمسون در اسکاتلند کلروفرم را معرفی کرد.
3-بیست سال بعد خواص بیهوش کنندگی اکسید نیترو( که در سال 1970 توسط سر هامفری دوی پیشنهاد شده بود) برای متخصصان بیهوشی آشکار شد.
4-در دهه 1930 با استفاده از تیو پنتال که یک باربیوتورات داخل وریدی می باشد روش بیهوشی امروز آغاز گردید.
5-یک دهه بعد برای شل کردن عضلات در حین بیهوشی از کورارها استفاده شد.
6-اولین هیدرو کربن هالوژنه یا هالوتان در سال 1956 معرفی شد.
.
بیهوشی عمومی شامل عدم احساس درد –فراموشی –از دست دادن هوشیاری-مهار رفلکسهای حسی و خود مختار و در خیلی موارد شل شدن عضلات اسکلتی می باشد.
یک داروی بیهوشی ایده آل بایست سبب القای یکنواخت و سریع بیهوشی شود و بعد از قطع دارو به سرعت هوشیاری فرد باز گردد.محدوده ایمنی دارو وسیع باشد واثرات مضر کمی داشته باشد.
یک دارو به تنهایی این ویژگیها را ندارد به همین خاطر از ترکیب چند دارو استفاده میشود.
در اعمال جراحی کوچک =داروی آرام بخش خوراکی +بی حسی موضعی منطقه ای.
در اعمال جراحی عمده =داروی آرام بخش قبل از جراحی+تیوپنتال(القای بیهوشی) +داروی دیگر از طریق وریدی.
برای سطوح عمیق بیهوشی با ستفاده از بیهوشی استنشاقی به تنهایی یا همراه با داروی داخل وریدی انجام میشود .
انواع داروهای بی هوشی
داروهای بیهوش کننده استنشاقی
داروهای بیهوشی داخل وریدی
هالوتان-انفلوران-ایزوفلوران-دسفلوران-سوفلوران-و متوکسی فلوران همه استنشاقی هستند.
داخل وریدی ها شامل1- بابیوتوراتها(تیوپنتال و متو هگزیتال)2-بنزودیاینها(میدازولام و دیازپام)3-مخدرها(مورفین –فنتانیل-سوفنتانیل-آلفنتانیل_رمی فنتانیل)4-پروپوفول 5-کتامین(dissociative anesthesia)6-داروهی متفرقه شامل دروپریدول-اتومیدات-دکس مدیتومیدین
مراحل بیهوشی
1-مرحله بی دردی:در ابتدا فقدان درد بدون از دست دادن حافظه و درادامه فقدان درد همراه با از دست دادن حافظه.
2-مرحله بیقراری:بیمار بیقرار و دچار توهم است.تعداد تنفس و حجم آن نامنظم است.استفراغ.تقلا کردن و دفع بی ارادی ادراردارد.با برقراری تنفس این مرحله پایان میابد
3-بیهوشی جراحی:با بازگشت تنفس منظم آغاز می شودو تا توقف کامل و خود بخودی تنفس ادامه دارد.بر اساس حرکات چشم و رفلکس بینایی و اندازه مردمک چشم چهار سطح در این مرحله توصیف شده.
4-مرحله توقف فعالیت مدولا:با توقف تنفس غیر ارادی این مرحله آغاز میشود که شامل از کار افتادگی شدید مرکز وازوموتور در مدولا و همچنین مرکز تنفس میباشد.مرگ در اثر عدم پشتیبانی دستگاه گردش خون و تنفس حادث میشود
نکته مهم:دلایل مبهم بودن مراحل بیهوشی امروزه به خاطر کاربرد داروهای سریع اثر و کاربرد داروهای ترکیبی و داروهای متفرقه از قبیل آتروپین(اتساع مردمک)-توبو کورارین و سوکسینیل کولین(اثر بر تون عضلانی) مخدرهای(مهار تنفس) میباشد.
کینتیک داروهای بیهوش کننده استنشاقی
عمق بیهوشی=سرعت رسیدن دارو به مغز
جذب وتوزیع:برای اینکه غلظت یک دارو در مغز به حدی برسد که سبب القای بیهوشی شود آن دارو باید از هوای حبابچه های ریه به خون و سپس به مغز برسد.که این مهم به عواملی از قبیل خواص حلالیت دارو –غلظت آن در هوای استنشاق شده -سرعت تهویه ریوی –جریان خون ریه و گرادیان غلظت آن بین خون شریانی و خون مخلوط وریدی بستگی دارد.
1-حلالیت دارو
یک شاخص مهم در انتقال دارو است.
ضریب تفکیکی خون به گاز شاخص مفید برای تعیین میزان حلالیت داروست.که بیانگر تمایل دارو به خون یا هواست.
دس فلوران و اکسید نیترو س و سووفلوران که حلالیت بالایی در خون ندارند ضریب تفکیکی پایینی دارند.
متوکسی فلوران ضریب بالایی تا حد 10 دارد.چون حلالیت بالایی در خون دارد.
ضریب تفکیکی اکسید نیترو وهالوتان و متوکسی فلوران به ترتیب 0/47-2/3-و12 میباشد.
داروهای با حلالیت بالا در خون باید مولکولهای بیشتری از آن در خون حل شود و فشار گاز در شریان به آهستگی بالا میرود و تعادل دیرتر برقرار میشود.
اکسید نیترو با سرعت بیشتری به تعادل در مغز میرسد و بی هوشی سریعتری ایجاد میکند.دس فلوران و سووفلوران هم همینطور هستند.اما متوکسی فلوران بر عکس این حالت است.بعد از 40دقیقه به 20 درصد غلظت تعادلی خود میرسد.
2-غلظت داروی بیهوشی در هوای تنفسی
افزایش غلظت گازهای بیهوشی سبب افزایش سرعت القای بیهوشی از طریق افزایش سرعت انتقال آن گاز به خون می گردد.از این خاصیت برای بیهوشی با گازهای با حلالیت متوسط در خون که ساعت شروع بیهوشی آنها آهسته است استفاده میشود.
مثال:در ابتدا هالوتان را با غلظت 3-4 درصد به بیمار داده میشود تا سرعت القا افزایش یابد. وقتی بیهوشی کافی ایجاد شد برای حفظ آن غلظت به 1-2 درصد کاهش میابد.