پاورپوینت تغذيه كودك در سال دوم زندگي (pptx) 46 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 46 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بنام خدا
تغذيه كودك در سال دوم زندگي
تغذيه تكميلي يعني چه؟
تغذيه تكميلي يعني افزايش تدريجي طيف وسيعي از مواد غذايي علاوه بر شيرمادر به برنامه غذايي شيرخوار به نحوي كه او هم، به تدريج بتواند حدود يك سالگي از همان غذيي كه بقيه افراد خانواده مي‌خورند استفاده نمايد.
از پايان شس ماهگي اكثر شيرخواران علاوه بر شير مادر، نيازمند دريافت مقداري انرژي اضافي و برخي مواد غذايي و ريزمغذي‌ها هستند. به اين دسته از مواد غذايي، غذاي كمكي و به اين نوع تغذيه، تغذيه تكميلي مي‌گويند. گرچه ممكن است شيرمادر به تنهايي براي تغذيه شيرخوار پس از شش ماهگي هم كافي باشد ولي به منظور آموزش صحيح و به موقع تغذيه، توصيه مي‌شود كه تغذيه تكميلي براي همه شيرخواران در پايان شش ماهگي (پايان 180 روزگي) شروع شود. با توجه به توانايي‌‌هاي تغذيه‌اي شيرخوار، غذاي كمکی در شروع بايد بسيار ساده و نرم و از موادي تهيه شود كه هضم آن آسان باش
مخاطرات زود شروع كردن غذاي كمكي چيست؟
اگر غذاي كمكي زودتر از زمان توصيه شده شروع شود ممكن است برخي از مشكلات زير ايجاد شود:
با شروع غذاي كمكي، رغبت شيرخوار به مكيدن پستان كمتر مي‌شود در نتيجه توليد و ترشح شير مادر كاهش مي‌يابد و شيرخوار از مزاياي تغذيه انحصاري و دريافت مقدار كافي شيرمادر محروم مي‌ماند.
به دليل عدم آمادگي و تكامل دستگاه گوارش و سيستم ايمني بدن شيرخوار، سلامتي او بيشتر به خطر مي‌افتد چون هر نوع عفونت يا اسهال در شيرخواران با سن كم، خطرناك‌تر است و احتمال دارد سبب كاهش وزن كودك نيز بشود بنابراين هر چه غذاي كمكي زودتر شروع شده باشد مخاطرات آن هم بيشتر مي‌شود.
احتمال بروز آلرژي (اگزما، خس خس سينه، كهير و مشكلات گوارشي و ...) بيشتر است.
مخاطرات دير شروع كردن غذاي كمكي كدامند؟
اگر غذاي كمكي خيلي ديرتر از زمان توصيه شده شروع شود آشنا شدن شيرخوار با مزه و قوام انواع غذاها به تاخير مي‌افتد و قبول مواد غذايي و بلعيدن غذا ممكن است با مشكلات بعدي همراه باشد. بسياري از شيرخواران كه ديرتر از پايان شش ماهگي با غذاي كمكي آشنا مي‌شوندو مدت طولاني‌‌تري فقط از شير مادر تغذيه مي‌كنند ممكن است نسبت به استفاده از غذاهاي جامد تمايل كمتري داشته باشند كه اين امر مي‌تواند از نظر پذيرش غذا و كاهش دريافت مواد معدني مانند «روي» و «آهن»، مشكلاتي برايشان ايجاد نمايد و در دراز مدت نيز بر رشد و تكامل آنان تاثير نامطلوب بگذارد.
غذاي كمكي مناسب چه خصوصياتي دارد؟
غذاي كمكي بايد در حجم كم، داراي كالري مطلوب بوده و حاوي پروتئين و ريزمغذي‌‌هاي لازم باشد.
با قوام مناسب ببراي سن شيرخوار تهيه شود، كاملاً پخته و نرم باشد تا كودك بتواند آن را به راحتي بلع كرده و هضم نمايد.
متناسب با عادات غذايي خانواده و مورد علاقه و ميل كودك باشد.
با استفاده از مواد غذايي تازه و قابل دسترس و به روش پاكيزه و بهداشتي تهيه شود.
نمك، شكر و ادويه تند به آن اضافه نشود.
روش‌‌هاي كاربردي در تغذيه تكميلي مطلوب شيرخوار
منظور از تغذيه تكميلي مطلوب، تنها توجه به نوع و مقدار غذا نيست بلكه شامل نحوه غذا دادن به شيرخوار نيز هست. يعني چگونه؟ چه وقت؟ كجا؟ و چه كسي به او غذا مي‌دهد؟
بنابراين با به كارگيري نكات زير كه در تغذيه صحيح شيرخوار اهميت ويژه‌اي دارد مي‌توان «تغذيه تكميلي مطلوب» را براي او فراهم نمود.
1) شيرخوار هنگام غذا خوردن بايد در محل امن و راحتي قرار گيرد و مشتاق غذا خوردن باشد و مادر يا مراقب، با خوش خلقي و تشويق او به خوردن غذا، اين زمان را برايش لذت بخش كند.
2) هنگام غذا خوردن، بهتر است كودك راست بنشيند و مقابل مادر يا پدر باشد به اين ترتيب كودك مي‌تواند آن چه را كه در مورد غذا بايد كشف كند انجام دهد و احتمال خفگي او هم به دليل پرت شدن غذا به گلويش كمتر خواهد بود. در صورت امكان يك صندلي مخصوص غذا خوردن كودك براي اين كار مناسب‌تر است.
3) غذا دادن باید با صبر و حوصله و همراه با نگاه كردن به چشمان كودك، لبخند زدن و گفتار خوب باشد.
) نبايد به شيرخواري كه خواب آلوده يا در وضعيت دراز كشيده است غذا داد.
5) شير خوار را بايد به خوردن تشويق كرد ولي نبايد به اجبار متوسل شد. در عين حال محيط او بايد آرام باشد و حواس و توجهش به چيز ديگري جلب نشود.
6) گاهي مادران اجازه نمي‌‌دهند كودك مطابق ميل و نياز خود غذا طلب كند در حالي كه بهتر است اشتياق و اشتهاي كودك حتماًً در نظر گرفته شود.
7) غذا بايد با توجه به توانايي‌ها و مهارت‌‌هاي تغذيه‌اي كودك، تهيه و به او ارائه شود.
8) ضمن غذا دادن به شيرخوار، مي‌توان به او هم اجازه داد كه از انگشتانش استفاده كند و به غذا دست بزندو آن را به دهان ببرد.
9) شيرخواران بزرگ‌تر از 9 ماه اصرار دارند كه با دست خودشان غذا را بردارند و بخورند. ضمن اين كه اين اجازه بايد به آنان داده مي‌شود بايد در غذا خوردن كمكشان كرد ولي نبايد آن‌ها را تنها گذاشت.
) چنانچه كودك از خوردن بعضي غذاها روگردان باشد مي‌توان با تغيير در ظاهر و قوام غذا، رعايت تنوع و استفاده از برخي ادويه‌ها (زردچوبه) و چاشني‌ها (آب ليموترش تازه، آب نارنج تازه، آب هويج) و سبزي‌‌هاي خوشبوي سائيده شده او را به خوردن غذا تشويق نمود.
11) در صورتي كه شيرخوار غذاي كمكي را نخورد، مادر نبايد آن را به كلي از برنامه غذايي او حذف نمايد بلكه بهتر است هر چند روز يك بار مجدداً آن را تهيه و به كودك ارائه كند زيرا اغلب شيرخواران پس از 7 يا 8 بار و گاهي هم ده يا پانزده بار ارائه همان غذا، نهايتاً آن را پذيرفته‌اند.
12) اگر شيرخوار بعضي روزها، كمتر از آن چه انتظار مي‌رود غذا بخورد مهم نيست، چون مقدار غذايي كه در طي يكي دو هفته مي‌خورد اهميت دارد.