پاورپوینت بیوم بیابانی (pptx) 12 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 12 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

به نام خدا بیوم بیابانی تعریف بیوم: بیوم یک جامعه زیست محیطی است که دارای آب و هوا و گیاهان و حیوانات خاصی است که در آن زندگی می کنند. انواع مختلف بیوم روی زمین وجود دارد. این شامل بیوم های زمینی (در زمین) و بیوم آبزی (در آب) است. همان بیوم را می توان در نقاط مختلف زمین یافت، حتی در قاره های مختلف. بیوم بیابان:(Desert Biome) بیابانها حدود 20 درصد خشکی ها را اشغال می نمایند و عمدتاً در عرضهای جغرافیایی 30 درجه شمالی و جنوبی در سطح کره زمین پراکنده اند. در بیابانها بارندگی نامنظم و کمتر از 250 میلی متر در سال بوده و تبخیروتعرّق پتانسیل در حدود 1000میلی متر در سال می باشد. تفاوت دمای شب و روز زیاد بوده(تا 60 درجه) و وزش باد زیاد است. فرسایش بادی بعلّت وجود بادهای تند، زیاد می باشد. در این بیوم تولید بسیار کم است. پوشش گیاهی: تروفیت ها(Therophyte ) قسمت عمده را تشکیل داده و تروفیت به گیاهانی گفته می شود که دوره های نامساعد سال را بصورت بذر می گذرانند، بعبارت دیگر در بیابان پس از اولین بارندگی سریع سبز شده و زود هم به بذردهی می رسند مثل گندمیان یکساله و گیاهان گوشتی مانند کاکتوس، آگاو، گز(Tamarix)، اسکنبیل(Calligonum)، تاغ. جانوران: موش، کفتار، هوبره. مقایسه تولید زیستی در بیوم های مختلف: تولید در بیوم های مختلف کره زمین بترتیب صعودی بصورت جدول زیر است. انواع بیابان ها: 1- بیابان های سرد: یابان های سرد هم مثل بیابان های گرم وجود دارند. مانند گرینلند و بیابان قطب جنوب. بیابان های سرد نزدیک قطب زمین هستند. یک بیابان سرد بیابانی است که در زمستان برف دارد. تغییرات دمای بیابان سرد در زمستان از 2- تا چهار درجه سانتی گراد و در تابستان از 21 تا 26 درجه سانتی گراد است. 2- بیابان های گرم: بیشتر بیابان های گرم و خشک نزدیک مدار رأس السرطان یا مدار رأس الجدی (مناطق گرمسیری و نزدیک مناطق استوایی) قرار دارند. جانوران:  جانوران مختلفی در انواع مختلف در بیابان زندگی می کنند. جانورانی که در بیابان زندگی می کنند چنان با محیط تطبیق پیدا کرده اند که از عهده نبود آب، تغییرات دمایی شدید و کمبود غذا برآیند. برای دوری از گرمای طول روز، بسیاری از جانوران بیابان مثل افعی شاخ دار در شب پیدایشان می شود. آنها در طول روز در سوراخ های زیر سطح زمین یا در سایه قایم می شوند و در شب برای خوردن ظاهر می شوند. بسیاری از جانوران بیابان هیچ وقت نباید آب بخورند. آنها همه آبی را که نیاز دارند از غذایشان به دست می آورند. حشرات ، خزندگان ، پرندگان و عنکبوتیان در بیابان ها زندگی می کنند. بیشتر جانوران بیابان کوچک هستند. گیاهان و سازگاری آنها به خشکی سازگاری به خشکی در بین گیاهان بیابانی هم دیده می‌شود به گیاهان خشکی دوست معروف هستند و میزان احتیاج آنها به آب کم است و دارای اپیتیم پایین هستند و ساختمان آنها قسمی است که می توانند با خشکی هوا سازش یابند و نسبت به آن بردباری نشان دهند و پلاسیده نشوند و در برابر کم آبی مدتی طولانی دوام یابند و در اثر تعریق ، آب کمتری از دست می دهند . بسیاری از گیاهان مانند کاکتوس ، قورباغه ای ، بیدار و شپشو دارای ساقه گوشتی هستند و مقدار زیادی آب را در هنگام بارندگی پراکنده می‌گیرند و در خود ذخیره می‌کنند. بعضی دیگر مانند اشنان ، سایر نباتات تیره چغندر قند ، ناز حاشیه ای دارای برگ گوشتی می باشند که آب را در آن ذخیره می کنند . بعضی دیگر خاردار هستند مثل انواع کنگر دارای ساقه گوشتی هستند . بعضی مثل درخت تاغ نباتات گرامینه ، ریشه‌هایی دارند که آب را از اعماق زیرزمین می‌گیرند. بعضی از آنها برگهای کوچک دارند، یا بوسیله (ساختمان پوستک) کوتیکول مومی از هدر رفتن آب جلوگیری می‌کنند مثل دیوخار ، درخت بید ، این نوع گیاهان در گروه گزروفیل قرار دارد .  برخی دیگر از گیاهان نیز بعد از بارندگی رشد و نمو سریع حاصل می‌کنند و دوره زندگیشان در چند روز کامل می‌شود. اگر چه چنین گیاهانی پس از پایان دوره باران به سرعت می‌میرند، اما دانه‌هایشان در حالت زندگی نهفته می‌مانند و همین که شرایط دوباره برای رشد سریع مناسب شد، جوانه می‌زنند. این نوع گیاهان در گروه کزروفیت قرار دارد در طرف مدت کوتاهی نهال بزرگ می شود و بارور می گردد و بذر افشانی می کند و سپس ازبین می رود بقای نسل بصورت بذر تجلی می کند و تا رسیدن فصل مناسب و انقضای دوران خشکی به حال رکود می ماند . بیابانهای ایران     کلیه بیابانهای داخلی در منطقه فلات مرکزی ایران قرار گرفته اند که این منطقه نیمی از مساحت ایران را شامل می شود . این منطققه که در میان رشته کوههای البرز و خراسان و زاگرس واقع گریده است کبیه مناطق کویری و بیابانی ایران را در بر گرفته است .     مجموعه بیابانهای داخلی مذکور توسط یک رشته ارتفاعات که از شمال طبس شروع شده و تا یزد ادامه پیدا می کند به دو حوضه بزرگ جداگانه تقسیم می شوند و حوضه شمال دشت کویر و حوضه جنوبی دشت لوت نام دارد . بیابانها در مرکز و مشرق ایران به صورت حوضه های بسته مستقل و یا نیمه مستقل پراکنده شده اند . چون تعدادی از این چا له ها حد اقل از اواسط دوران سوم به صورت حوضه هایی مستقل شکل گرفته اند لذا تمام بیابانها سرنوشت زمین شناسی مشابهی نداشته اند . بلکه هر حوضه بر اساس شرایط حاکم به نحوی در حال تحول بوده است . آنچه مسلم است تمام این چاله ها در اواخر دوران سوم به صورت حوضه های رسوب گذاری محلی یا منطقه ای محل تمرکز رسوبات تخریبی و اغلب تبخیری بوده اند.بلوک نیمه سخت لوت که زیر بنای بیابانهای طبس ، لوت و جازموریان را تشکیل می دهد مانع انعکاس این حرکات در رسوبات سطحی خود شده است و دشت های هموار وساختمانی را بوجود آورده است.توپوگرافی هموار و وسعت قابل توجه و بالاخره ارتفاع کم بعضی از این حوضه ها (دشت کویر– دشت لوت-جازموریان و... ) در تشکیل وتقویت سلول های پرفشار مجاور حاره ای بسیار موثر بوده است. از آنجا که منشا ء جریانهای مرطوب از شمال غربی و غرب فلات ایران ناچار در حرکت به سمت مشرق وجنوب شرقی توده های مرطوب قسمت اعظم رطوبت خود را از دست می دهند . به عبارت دیگر هر اندازه که به مشرق ایران نزدیک شویم درجه بری بودن هوا افزایش یافته ونقش آن در بیابان زایی حوضه ها ظاهر می شود . ارتفاعات شمالی - جنوبی کرمان در مغرب حوضه لوت و امتداد شرقی - غربی البرز در جنوب دریای خزر به صورت دیواره ها ی عظیمی مانع ورود جریان های مرطوب به حوضه های مجاور خود می شوند . در نتیجه این کوهستانها در برابر جریانهای مرطوب به شکل عامل تشدید کننده دیگری نقش خود را به حوضه های مجاور ش تحمیل می نماید .