پاورپوینت نقش هنر در پيشگيری از اعتياد (pptx) 68 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 68 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

نقش هنر در پيشگيري از اعتياد تئاتر درماني (سايكو درام ) سايكو درام مقدمه: تئاتر که نام ديگر آن سايکودرام مي­باشد همان نقشي است که هر کدام از ما در زندگي روزمره­ي خود داريم. يکي از ما، در نقش پدر، يکي در نقش مادر، يکي در نقش خواهر و ... و هر کدام در نقش خود و جاي خود ثابت مي­مانيم تا مراحلي را طي کنيم و به رشدي بالاتر برسيم شايد محيط اطراف و گذر زمان ما را دچار تحولاتي کند اما همواره نقش­هاي ما ثابتند و تنها مرگ است که مي­تواند اين نقش­ها را تغيير دهد. سايكو درام پسیكودرام (تئاتر درمانی) همیشه با نام دكتر مورنو همراه است . زیرا اوست كه به اثر درمانی درامها در روحیه تماشاگران و بازیگران پی برده و این روش درمانی گروهی را در بیماران روانی توجیه علمی نموده . از قدیم می دانستند كه عمل به تكلم مقدم است، و تكلم عمل سمبولیك حركات است. بشر اولیه عادت داشته كه هیجانات و ناراحتیهای روانی خود را به صورت حركات نشان دهد و موضوع تكلم در سیرتكاملی موجود انسانی بعداً ظاهر شده . سايكو درام هنر درمانی یکی از راه های درمان معضلات و مشکلات روحی و روانی است یکی از شاخه های هنردرمانی، بازی درمانی است که خود به شاخه های گوناگونی چون سایکودرام و درام درمانی تقسیم می شود، گروه درمانی را نخستین بار جوزف اچ پرات در ایالات متحده آمریکا از 1915 آغاز کرد. او نخستین شکل گروه درمانی را با هدف درمان پزشکی در بیماران مبتلا به سل به کار گرفت، کار او شباهت زیادی به گروه های خودیاری و گروه درمانی های رفتاری شناختی امروزی داشت که هدف آن ها کاهش استرس مشکل مشترک جسمی یا روان شناختی اعضای گروه است سايكو درام در اوایل دهه 1930 لوئیس و ندرا از گروه درمانی برای بازسازی خانواده اولیه به کار بردن مفاهیم روان کاوی در گروه درمانی و درمان تلفیقی استفاده کرد. ساموئل سلاوسون که حرفه اصلی او مهندسی مکانیک بود «انجمن روان درمانی گروهی آمریکا» را در 1948 بنیان گذاشت و بیشترین تاثیر را در رشد و توسعه گروه درمانی در آمریکا داشت. مورنو نخستین کسی بود که در 1939 واژه گروه درمانی را معلوم کرد. از دهه چهرم سده قرن بیستم به بعد گروه درمانی به مثابه یکی از انواع روش های روان درمانی، توجه روانشناسان و روان پزشکان را به خود معطوف کرد. طی شش دهه مطالعه و تجربه روش های گروه درمانی در اشکال متنوعی توسعه پیدا کرد. سايكو درام تعریف هنر: هنر مفهوم وسیع و پر رمز و رازی دارد. جنبه‌ای از تعریف هنر، آسمانی و ذهنی است مانند احساسات و افكار خوب داشتن، عاشق بودن، مهر ورزیدن به زیبائی‌ها، لذت بردن از خدمت به دیگران، نوع دوستی و بخشیدن دیگران و... اما جنبه ای از آن نیز عینی و قابل لمس است. مانند یك انجام خوب؛ مثلاً مهارت در ساختن چیزی، خلاقیت یافتن در امری، شعر خوبی نوشتن، صدای دلنوازی داشتن، نگاه زیبا كردن، حركت لطیف كردن، خوب راه رفتن، دلنشین بودن و توانایی در برقراری ارتباط. اما مهم‌تر آن كه از طریق زبان هنر می توان دیگران را درك كرد؛ البته دامنه هنر بسیار گسترده است و شامل انواع فعالیتهای شخصی می‌باشد. كه افراد می‌توانند از طریق آن با جهان رابطه برقرار سازند از جمله تئاتر درمانی. سايكو درام هنر و درمان از طریق هنر: هنردرمانی یعنی بیان عاطفه در هنر که در جهت رشد و خلاقیت درونی افراد و توانبخشی بیماران و معلولان ذهنی و جسمی، قدم های مناسبی برداشته است. درمان در هنردرمانی که شامل نمایش، موسیقی، نقاشی و... می شود شرایط مناسبی برای بروز و تشخیص مشکلات و درمان آنها فراهم می آورد. دالی می گوید: هنردرمانی راهی برای بیان احساسات مغشوش و به خوبی درک شده، از طریق هدایت آنها به وضوح و نظم است. سايكو درام ارسطو تاثیر بازی را در روان، تماشاگر مورد جستجو قرار می دهد و عقیده بر آن دارد که تماشای نمایش باعث آرامش تماشاگر و کاسته شدن از بار غم و اندوه و عقده های روانی او می شود و این که تئاتر پالاینده است روح را تسکین می دهد. به تعبیری می توان گفت زندگی بدل تئاتر و تئاتر بدل زندگی زیرا همه ما نقش بازی می کنیم هر کس نقش خود را بازی می کند و این نقش را خانواده و اجتماع به آنان می دهد و گاه از درون خود انسان شکل می گیرد، گاهی حتی می توان هریک از نقش های آدمی را به مثابه یکی از خصوصیات وی دانست و اگر چنین باشد لزوم ارتباط بسیار حائز اهمیت خواهد بود زیرا ارتباط بستری است که در آن خصوصیات افراد تحقق می پذیرد و عالی ترین شکل ارتباط نمایش(تئاتر) است. سايكو درام تعریف تئاتر درمانی: به نظر یالوم نمایش روانی، روش درمانی است كه در آن اعضاء به عمل و فعالیت اقدام می‌كنند. از طریق ایفای نقش و فعالیت در موقعیتی شبیه زندگی بیانی دیگر، از طریق نمایش روانی فرد به خودشناسی بهتر نایل می‌آید. ناپیر و جرشنفلد نمایش روانی را روش عملی می‌داند كه برای آن قوانین نوشته شده قبلی وجود ندارد. در یك گروه نمایش روانی ، به افراد داوطلبانه به بیان مشكلاتی می‌پردازند كه درصدد رفع آنها هستند.