پاورپوینت نقش فطرت در تکوین و تعالی هویت (pptx) 23 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 23 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
نقش فطرت در تکوین و تعالی هویت
لغت «فطرت» که در قرآن آمده است: فِطْرَتَ اللّهِ الَّتی فَطَرَ النّاسَ عَلَیْها (روم، 30). با همان سرشتی که خدا مردم را بر آن سرشته است. «فَطَرَهُنَّ» (انبیاء: 56). «فاطِرِ السَّماواتِ وَ اْلأَرْضِ» (انعام: 14 و پنج آیه دیگر). «إِذَا السَّماءُ انْفَطَرَتْ» (انفطار: 1) و «مُنْفَطِرٌ بِهِ؛ آسمان از بیم آن روز در هم شکافد.» (مزمل: 18).
وزن «فِعْلَة» بر نوع ـ یعنی گونه ـ دلالت می کند. «جَلْسَة»؛ یعنی نشستن و «جِلْسَة»؛ یعنی نوع خاصی از نشستن. «جَلَسْتَ جِلْسَةَ زیدٍ»؛ یعنی نشستم به گونه نشستن زید. همان گونه که زید می نشیند، نشستم.
انسان به گونه ای خاص آفریده شده است اگر ما برای انسان یک سلسله ویژگی ها در اصل خلقت قایل باشیم، مفهوم فطرت را می دهد مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب سفینة البحار از مطرّزی که از لغویّون است، نقل می کند که گفته است فطرت یعنی خلقت.
«اصل الفَطرِالشقّ طولاً» (راغب اصفهانى، 1412ق، ص 640)؛ اصل فطر، جداشدن از طول است. اما معناى ايجاد و ابداع نيز مى دهد؛ چنان كه راغب با توجه به اين نكته مى نويسد: «فطراللّه الخلق، هو ايجاد الشى ء و ابداعه»
ابن اثير نيز مى نويسد: «الفطر، الابتدا و الاختراع» (ابن اثير، 1426ق، ج 3، ص 457)؛ فطر آفرينش نو و پيدايش جديد است.
در فرهنگ اقرب الموارد نيز فطرت چنين معنا شده است: «الفطرة هى صفت التى يتصف بها كل مولود فى اول زمان خلقته» (الخورى، 1992م، ص 933)؛ فطرت عبارت است از صفتى كه هر انسانى در آغاز آفرينش خود به آن متصف مى شود.
واژه «فطرت» در لغت نامه هاى فارسى به معناى آفرينش، ضمير، جبلّت، سرشت، ابداع و اختراع و صفتى كه هر موجود در آغاز خلقتش داراست، آمده است (دهخدا، 1337، ج 11، ص 17179)
. امام خمينى قدس سره:
مقصود از فطرت الهى كه خداى تعالى مردم را بر آن مفطور فرموده، حالت و هيئتى است كه خلق را بر آن قرار داده كه از لوازم وجود آنها و از چيزهايى است كه در اصل خلقت، خميره آنها بر آن مخمر شده است. فطرت الهى از الطافى است كه خداى تعالى آن را به انسان اختصاص داده و ديگر موجودات يا اصلاً داراى اين گونه فطرت هايى كه ذكر مى شود نيستند يا ناقص اند و يا بهره كمى از آن دارند.
. آيت اللّه جوادى آملى:
فطرت به معنى سرشت خاص و آفرينش ويژه انسان است و امر فطرى يعنى آنچه كه نوع آفرينش انسان، اقتضاى آن را داشته و مشترك بين همه انسان هاست .
انسان در هنگام تولد، حيوان بالفعل و انسان بالقوه است و چنانچه از عقل و شرع تبعيت كند فطرتش شكوفا شده و به فعليت مى رسد
فطرت، كه همان بينش شهودى انسان به هستى و گرايش آگاهانه و كشش شاهدانه و پرستش خاضعانه نسبت به خداوند است، نحوه خاصى از آفرينش است كه حقيقت آدمى به آن نحو، سرشته شده و جان انسانى به آن شيوه خلق شده است.
. علّامه طباطبائى:
فطرت اساس و بنا، نوع و به معناى ايجاد و ابداع مى باشد. فطرت بر گونه خاصى از آفرينش دلالت دارد؛ يعنى طبق اين فطرت يا آفرينش خاص، انسان به سوى شيوه خاصى از زندگى، با غايتى مشخص، گرايش داشته و به سمت آن هدايت شده است. مراد از اين شيوه خاص همان دين الهى است.