پاورپوینت زبان دین وایمان (pptx) 119 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 119 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
بسم الله الرحمن الرحیم
زبان دین وایمان
بخش اول: تاریخچه زبان دین
تاریخچه زبان دین
در متـون دینی انحای مختلفی از بیانات به کار گرفته شده است؛ مثلاً در این متون نقل قول های تاریخی، بیانات موعظه ای و پند آمیز، گـزاره های کلامی، دعـا، تمجید و ستـایش، شکرگـزاری و اعتـراف و... به چشم می خورد (و این از ویـژگی های بسیاری از کتب مقدس است که در هر صفحه از آنها، بر خلاف کتاب های علمی و فلسفی، مطـالب متنوع و گوناگـونی دیده می شود.)؛
ولی آن چه در بحث زبان دینی بیشتر نظـر فیلسوفان دین را به خود جلب کرده و محل نـزاع و جنجال گردیده است، «گـزاره های کلامی» (الهیاتی) در باب وجود، سرشت و اعمال موجودی شخصی و فوق طبیعی است. و لذا بحث فیلسوفان درباره زبان دینی بیشتر به همین بخش خاص از گزاره های دینی منحصر شده است.
علل و عوامل مطرح شدن بحث زبان دینی
چه علل و عواملی باعث شد که چنین بحثی بین متکلمین مطرح شود؟ به عبارت دیگر، متکلمان و فلاسفه دین با چه مشکلاتی رو به رو بوده اند تا موجب شد به این بحث کشیده شوند؟ مگر زبان دینی چه ویژگی خاصی یا مشکل خاصی را دربرداشت که برای آن مشکل، چنین مباحثی پدید آمد؟
به نظـر می رسد مشکلات، علل و عوامل ذیل دست به دست هم داد تا چنین بحثی به نـام «زبان دین» شکل گرفت:
1- مشکل معنا شناختی صفات الهی:
اکثر فیلسوفانی که به مسائل مربوط به زبان دینی می پردازند، ابتدا محمول گزاره های کلامی را مورد بحث قرار می‌دهند. تا ما این اوصاف را به درستی نشناسیم، نمی توانیم موضوع را مستقلاً و بدون واسطه شناسایی کنیم.
پس برای درک مفهوم خدا باید آن را از طریق یک وصف مانند «کسی که جهان را خلق کرده است»، درک نماییم. لذا ابتدا، معنای وصفِ «خالقیّت» را به درستی بشناسیم تا به فهم معنای موضوع نایل شویم.
لذا در متون مقدس دینی اوصاف زیادی را به خداوند نسبت می دهیم که پاره ای از این اوصاف، اختصاص به خداوند داشته و غیر مشترک هستند ولی برخی دیگر، اوصاف مشترک بین انسان و خدا می باشند (مانند وصف دیدن، شنیدن، علم و...).
1- مشکل معنا شناختی صفات الهی:
از سوی دیگر، یکی از باورهای بنیادین دینی که به وسیله متون دینی هم تأیید شده؛ این است که خداوند هیچ شباهتی با سایر اشیاء و پدیده ها ندارد و لذا نمی توان او را به هیچ مخلوقی تشبیه نمود.
از طرفی می دانیم که معنای دیگری برای این اوصاف، غیر از معانی روزمره و انسانی که مستلزم امکان و احتیاج است؛ سراغ نداریم که موجب شناخت و معرفت ما در فهم و معانی اوصاف خداوند گردد.
این مشکل سبب پیدایش این سؤال شد که اوصافی از قبیل سمیع، بصیر، علیم و... چه معنایی دارند؟ اگر ما این اوصاف را بر معانی محدود حمل ننماییم پس معنای اینها چیست؟
1- مشکل معنا شناختی صفات الهی:
در پاسخ به این سؤال، جواب های متعددی مطرح شد، که برخی از آنها عبارتند از:
- راه تعطیل را پیش گرفتند.
- عده ای مانند ابن میمون راه حل سلبی صفات را مطرح نموده و به عنوان مثال وقتی در صفات ایجابی می گوییم «خدا عالم است» به معنای سلبی برگردانده و معنا نموده اند که «خدا جاهل نیست».
- عده ای راه حل تشبیه (انسان وار انگاری) را مطرح کردند.
- گـروهی نیز از راه تمسک به مجـازی بودن یا نمادین بودن معنـای این اوصـاف کوشیدند مشکل را حل کنند. (ص43کتاب زبان دین)
2- مشکل تهافت های درونی متون دینی:
در متون دینی اعتقاد بر این است که در کلام خداوند هیچ گونه تناقض گویی یا تعارض واقعی وجود ندارد؛ ولی در کتاب های دینی ما به یک سلسله تعارض هایی بین بخش های مختلف این متون برخورد می کنیم؛ که اگر بخواهیم آن اعتقاد پیشین دست نخورده باقی بماند، چاره ای نیست جز این که اثبات نماییم این تعارض ها ظاهری بوده و در متن واقع آن دو آیه یا روایت به ظاهر متفاوتی هستند ولی در واقع تعارض و تهافتی با هم ندارند.
این جاست که این سؤالات مطرح می شوند که آیا در اینجا می‌توان مجاز گفت؟ آیا در متون دینی کنایه، استعاره و تمثیل وجود دارد؟ آیا کلام الهی تأویل پذیر است؟ آیا می توان پاره ای از گفته های دینی را سمبلیک دانست؟