پاورپوینت تاریخ تربیت بدنی . (pptx) 12 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 12 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بسم الله الرحمن الرحیم تاریخ تربیت بدنی راگبی راگبی یا راگبی فوتبال در مفهوم عام خود همه ورزش هایی را در برمی گیرد که از نوعی فوتبال که در مدرسه راگبی در انگلستان بازی می شد، ریشه گرفته اند. یعنی: راگبی ۱۵ نفره، راگبی ۱۳ نفره، فوتبال آمریکایی، فوتبال استرالیایی، و فوتبال کانادایی. البته امروزه راگبی فقط به همان دو ورزش اول گفته می شود. اتحاد راگبی، راگبی یونیون (به انگلیسی: Rugby Union) و یا راگبی ۱۵ نفره یک ورزش گروهی است که در یک زمین چمن مستطیل با دروازه های H شکل در دو سوی زمین و با یک توپ تخم مرغی شکل بازی می شود. اتحاد راگبی در اوایل سده نوزدهم در انگلستان ابداع شد و به همراه راگبی لیگ (۱۳ نفره) یکی از دو نوع اصلی ورزش راگبی فوتبال است. لوک مک آلیستر در حال شوت در راگبی ۱۵ نفره بین تیم های کستر المپیک با استد تولوزین در ورزشگاه استید ارنست والون در هر دو این ورزش ها شکل دیگری از مسابقه با ۷ بازیکن نیز وجود دارد که با کمی تغییر در قوانین و به شکلی سریع تر بازی می شود. البته راگبی ۷ نفره در اتحاد راگبی بیشتر بازی می شود. راگبی ۱۵ نفره در چهار المپیک تابستانی ۱۹۰۰ پاریس، ۱۹۰۴ لس آنجلس، ۱۹۰۸ لندن و ۱۹۲۰ آنتورپ و ۱۹۲۴ پاریس بر گزار شده است. راگبی ۷ نفره در برنامه مسابقات المپیک ۲۰۱۶ ریودوژانیرو و همینطور المپیک ۲۰۲۰ قرار گرفته است. مسابقات راگبی ۷ نفره یا راگبی سونز از سال ۱۹۹۸ به این سو در دو المپیاد ورزشیِ بازی های آسیایی و بازی های کشورهای همسود (بریتانیا و مستعمرات سابق آن) هم بر گزار شد. نام نام کامل این ورزش در زبان انگلیسی راگبی یونیون فوتبال (Rugby Union Football) و در زبان فرانسه (Rugby a XV) است. در بیشتر مناطق دنیا به اختصار از کلمه راگبی یا راگبی فوتبال استفاده می شود. در کشورهایی که علاوه بر راگبی ۱۵ نفره، راگبی ۱۳ نفره یا راگبی لیگ هم ورزش پرطرفداری ست، این رشته را راگبی آنیِن یا فقط آنین می نامند. مانند؛ استرالیا، نیوزیلند، جزایر دیگر اقیانوسیه و بریتانیا. این ورزش در برخی کشورها فوتبال هم نامیده می شود. به ویژه در کشورهایی که فوتبال محبوبیت چندانی ندارد و ساکر (Soccer) نامیده می شود. مانند؛ نیوزیلند، برخی مناطق استرالیا (در بیشتر استرالیا فوتبال به معنای فوتبال استرالیایی است؛ ورزش دیگری از خانواده راگبی)، و سایر جزایر اقیانوسیه. طرفداران راگبی در بریتانیا هم ممکن است ورزش خود را فوتبال بنامند، اما به طور کلی فوتبال در این کشور بیشتر به فوتبال اَسُسیِیشِن (Football Association) اطلاق می شود. در آمریکا و کانادا هم فوتبال به فوتبال آمریکایی و فوتبال کانادایی گفته می شود و این رشته راگبی یا راگبی آنین نامیده می شود. اما در زبان های فرانسوی، ایتالیایی، کاتالان و برخی زبان های دیگر این ورزش بیشتر راگبی ۱۵ نفره و راگبی لیگ هم راگبی ۱۳ نفره نامیده می شود. تاریخچه در داستان های مربوط به پیدایش ورزش راگبی آمده است؛ در سال ۱۸۲۳ ویلیام وب الیس دانش آموز مدرسه راگبی انگلستان در هنگام یک مسابقه فوتبال، توپ را با دست برداشته و شروع به دویدن با آن کرد. پس از آن با تغییر قوانین فوتبال ورزش جدیدی در مدرسه راگبی ایجاد شد. قدیمی ترین نوشته ای که این ماجرا در آن نقل شده گزارشی از جامعه راگبی در سال ۱۸۹۷ درباره وجه تسمیه این ورزش است. اسناد موجود در مدرسه راگبی نشان می دهد که ویلیام وب الیس دانش آموز این مدرسه بوده و مدال افتخاری نیز به نام او در این آکادمی موجود است. اما مدرکی وجود ندارد که بر صحت این داستان گواهی بگذارد. هرچند نقش اساسی مدرسه راگبی در شکل گیری و تکامل راگبی غیرقابل انکار است. اولين تيم راگبی در سال ۱۸۴۳ با حضور كاركنان بیمارستان لندن تشكیل شد و اولین مقررات این ورزش در سال ۱۸۴۵ در این مدرسه تهیه شده است. یکی دیگر از ورزشهایی که در پیدایش راگبی تأثیر داشته، ورزش هارلینگ است که در ولز و کورن وال (ناحیه ای در جنوب غرب انگلستان) بازی می شد. در این مسابقه بازیکنان برای رساندن یک توپ به دروازه حریف تلاش می کردند. دروازه ها معمولاً چندین کیلومتر از هم فاصله داشتند و به این ترتیب فرصتی برای مسابقات بزرگ و پرهیجان بین روستاهای هم جوار فراهم می شد. این ورزش در ولز کاناپان یا کاریاپان نامیده می شد. طرز بازی مسابقات راگبی در دو نیمه ۴۰ دقیقه ای بر گزار می شود. بین دو نیمه زمان استراحت ۱۰ دقیقه ای وجود دارد. مسابقات رده های سنی زیر ۱۹ سال و پائین تر در ۷۰ دقیقه بر گزار می شود. هر مسابقه یک داور و دو کمک داور دارد و استفاده از دوربین های تلویزیونی برای کمک به داور هم رایج است. هدف مسابقه کسب امتیاز است. کسب امتیاز به دو روش انجام می شود: Try): بر زمین گذاشتن توپ در محوطه دروازه حریف یک ترای محسوب شده و ۵ امتیاز دارد. گل: گذراندن توپ با ضربه پا از بین دو تیرک عمودی و بالای تیرک افقی دروازه حریف که به سه روش انجام می‌پذیرد. در جریان بازی) Dropped Goal( در این حالت توپ باید قبل از شوت زمین را لمس کرده باشد. ۳ امتیاز دارد. )Penalty): یک ضربه ایستگاهی که در صورت خطای بازیکنان تیم حریف زده می شود. ۳ امتیاز دارد. جایزه)Conversion): بعد از به ثمر رساندن ترای یک ضربه ایستگاهی به تیم جایزه داده می شود. گل کردن این توپ ۲ امتیاز دارد. زمین مسابقه بایستی حداکثر ۱۰۰ متر طول و ۷۰ متر عرض داشته باشد. محوطه گل یعنی زمین آن سوی خط عرضی هم حداقل ۱۰ و حداکثر ۲۲ متر باید ادامه پیدا کند. تیرهای دروازه در مرکز محوطه گل حریف قرار می گیرند و ۵٫۶ متر از هم فاصله و تیرک افقی در ارتفاع ۳ متری آنها قرار می گیرد. ارتفاع تیرک های عمودی بایستی بیش از ۴٫۳ متر باشد؛ و به این ترتیب دروازه شکل H پیدا می کند. در طول مسابقه هر تیم صاحب توپ سعی دارد توپ را به محوطه گل حریف برساند. برای این کار پاس دادن توپ با دست به سمت جلو ممکن نیست. توپ را فقط می توان به طرفین یا عقب پرتاب کرد. پاس دادن توپ با دست نبایستی به سمت جلو انجام شود. شوت کردن توپ با پا به سمت جلو ممکن است اما پس از آن امکان پاس توپ وجود ندارد. ممنوعیت پاس به جلو موجب می شود که همه بازیکنان هم تیمی که از بازیکن صاحب توپ به دروازه حریف نزدیکتر هستند، در موقعیت آفساید قرار داشته و در صورت دخالت در جریان بازی خطاکار باشند. بازیکنان تیم حریف برای تکل بازیکن صاحب توپ یعنی گرفتن و انداختن او به روی زمین تلاش می کنند. در این وضعیت بازیکن صاحب توپ نمی تواند توپ را نگه دارد و باید آن را پاس داده یا آزاد کند. مقررات توپ استاندارد راگبی ۱۵ نفره این شرایط را داراست طول: ۲۸ سانتیمتر محیط (در طولانی‌ترین قسمت): ۵۶ سانتیمتر محیط (در عریض‌ترین قسمت): ۲۸ تا ۳۰ سانتیمتر وزن: ۴۱۰ تا ۴۶۰ گرم فشار هوا (پوند در اینچ مربع): ۹٫۵ تا ۱۰ نهادهای اداره کننده هیئت بین المللی راگبی سازمان اداره کننده و قانون گذار ورزش راگبی در دنیاست. مقر این سازمان در دوبلین قرار دارد. شش اتحادیه منطقه ای عضو هیئت بین المللی راگبی هستند کنفدراسیون راگبی آفریقا اتحادیه راگبی فوتبال آسیا انجمن راگبی امریکای شمالی و هند غربی انجمن راگبی اروپا فدراسیون راگبی آنین اقیانوسیه کنفدراسیون راگبی امریکای جنوبی راگبی در ایران راگبی در ایران ورزشی جوان و در حال پیشرفت است. برخلاف ظاهرپر برخورد و مهیج این ورزش، اعضای این کمیته و بازیکنان این ورزش بیش از۷۰ درصد ازقشرهای تحصیل کرده جامعه و جزء متخصصین هستند. قبل ازانقلاب درایران قبل از انقلاب جمهوری اسلامی به صورت غیر رسمی ورزش راگبی مخصوصاً در تربیت بدنی نیروهای نظامی به اجرا درآمد و یک بازی غیررسمی با تیم ملوان و سربازان انگلیسی انجام دادند. بعدازانقلاب بعدازانقلاب جمهوری اسلامی، تاسال ۱۳۷۵ هیچ تلاشی انجام نشد تااینکه دراین سال بیژن صفائی به همراه گروهی از دانشجویان تربیت بدنی این رشته را شکل دادند و اولین توپ، توپ خالی از باد فوتبال بود که به صورت بیضی با بند بسته شده بود! پس از آن ۱۷ عدد توپ راگبی که برخی متعلق به سال های ۱۹۴۵ و ۱۹۶۰ میلادی بود در انبار یکی از مراکز آموزشی یافت شد و بعد از تعمیر اولین تمرینات در ساعت ۶ صبح در زمین چمن مجموعه ورزشی انقلاب تهران با حداقل قیمت زمین چمن اجاره ای آغاز گردید. بعد از دو سال فعالیت میزان تلاش ها کاهش یافت تا آنکه درسال ۱۳۷۹ با تلاش یکی از دانشجویان تربیت بدنی سال های ۱۳۷۵ و اساتید کنونی یعنی علیرضا فضل الله اعرابی و با همکاری و راهنمائی دکتر ذوالفقاریان رئیس وقت فدراسیون بیسبال، مجوز لازم اخذ و کمیته راگبی در این فدراسیون شکل گرفت. متأسفانه دخالت دادن سیاست با ورزش در جمهوری اسلامی باعث شده بود تا مسئولین جمهوری اسلامی از آنجائیکه این ورزش راکه به صورت عامیانه فوتبال آمریکائی می دانستند و به دلیل مشکل سیاسی ایران باامریکا، از حمایت از این رشته ورزشی و تأسیس تیم ملی برای آن خودداری نمایند. ولی پیگیری های مستمر علیرضا فضل الله اعرابی و سلسه مقالات محمدصفر لفوتی پسر عموی همسر وی، که از روزنامه نگاران و فعالین حقوق بشر ایران است، باعث شد تا ذهن مسئولین وقت ورزش ایران و نظر برخی از مراجع تقلید درخصوص این ورزش تغییر و نسبت به مستقل شدن و راه اندازی و افتتاح تیم ملی راگبی ایران اقدام نمایند.[نیازمند منبع] پس از آن نیز فعالیت های گسترده ای صورت پذیرفته است. شایان ذکراست برخلاف ظاهر پر برخورد و مهیج این ورزش، اعضای این کمیته و بازیکنان این ورزش بیش از ۷۰ درصد از قشرهای تحصیل کرده جامعه و جزء متخصصین هستند. دکتر ذوالفقاریان رئیس وقت فدراسیون بیسبال خود از فعالان این کمیته و بیژن صفائی کارشناس ارشد تربیت بدنی و ۲۰ سال عضو هیئت علمی دانشکده تربیت بدنی و کارشناس برنامه های رادیوئی و شبکه های یک و سه و پنج صداوسیمای جمهوری اسلامی و طراح اکثر کلاس ها و مفاهیم تاکتیکی که مدتی نیز سرپرست تیم های راگبی و مربی تیم تهران این رشته ورزشی بوده است. علیرضا فضل الله اعرابی کارشناس ارشد رشته تربیت بدنی و استاد دانشگاه و مدتی نیز بعنوان مربی و درحال حاضر سرمربی تیم ملی راگبی در ایران می باشد که در سال های اخیر فعالیت بسیار چشمگیری برای گسترش این رشته ورزشی در ایران داشته است و از او به عنوان بنیانگذار اصلی راگبی در ایران نام می برند. نرگس (نوشین) لفوتی همسر علیرضا فضل الله اعرابی که کارشناس ارشد تربیت بدنی واستاددانشگاه است نیز ازفعالین این رشته ورزشی بوده وهم اکنون مربی تیم راگبی بانوان ایران و تنها داور زن درآسیا است. هم اکنون نیز بیش از ۱۰۰۰ ورزشکار مرد و زن در ایران به راگبی می پردازند. تیم ملی راگبی ایران یک بار در تورنمنت بین المللی راگبی دوبی شرکت کرده است، اما سابقه بین المللی ناچیزی دارد.[نیازمند منبع] کمیته انضباطی انجمن راگبی جمهوری اسلامی ایران، در حال حاضر مسئول رسیدگی به کلیه جرائم و تخلفات راگبی در کشور ایران است که ریاست آن را دکتر هورمزد یعقوبی نژاد برعهده دارد.