پاورپوینت بیماری های قلبی و ریوی (pptx) 16 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 16 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بیماریهای قلبی و ریوی بیماری های قلبی و ورزش شایع ترین انواع بیماری های قلبی، بیماری شریان کرونری و تصلب شرایین (سفت شدن عروق) است. سه عامل خطر مهم برای ایجاد بیماری قلبی عبارتند از: افزایش فشار خون چاقی کم تحرکی ورزش نقش مهمی در کنترل فشار خون و کاهش وزن دارد، بنابراین در بهبود بیماری های قلبی نقش مهمی را ایفا می کند که برخی فواید آن عبارتند از: افزایش خون رسانی به قلب افزایش خون رسانی به شریان های کرونری ۳) افزایش قدرت عضلانی پمپ قلبی ۴) ورزش به طور غیرمستقیم سبب کاهش تحریک پذیری الکتریکی قلب می شود، در نتیجه از ایجاد ریتم های نامنظم قلبی که گاه تهدید کننده ی حیات هستند و در اثر تحریک شدن بیش از حد قلب ایجاد می شوند، پیشگیری می کند. ۵) ورزش ایجاد تصلب شرایین را به تأخیر می اندازد و اگر چه این تاثیر مفید در تمام گروه های سنی که فعالیت ورزشی می کنند، رخ می دهد، افراد بالای ۹۰ سال بیشترین فایده را از این خاصیت مهم ورزشی می برند. در صورت وجود درد سینه ابتدا باید به پزشک مراجعه کرد. اثرات ورزش در کاهش بيماري هاي قلبي و عروقي: 1- ورزش منظم و مداوم باعث افزايش قطر عروق کرونر قلب مي شود. 2- ورزش باعث مي شود عضله قلب قوي شده و پمپاژ آن افزايش يابد. 3- ميزان چربي هاي مضر خون کاهش مي يابد. 4- در صورت تنگي در عروق کرونر اصلي قلب، عروق فرعي افزايش مي يابد. 5- فشار خون در افراد مبتلا  به افزايش فشار خون tension Hyper) ) کاهش مي يابد. 6- تعداد ضربان قلب در حالت استراحت کاهش مي يابد.  نکات بسيار مهم ورزشي در بيماران قلبي: بهترين ورزش پياده روي است. ابتدا با 2 تا 5 دقيقه شروع کرده و سپس روزانه يک تا 2 دقيقه به آن اضافه کنيد تا به 30 تا 45 دقيقه برسد. 2- شدت ورزش به حدي باشد که دچار احساس تنگي نفس، خستگي شديد، سرگيجه و درد سينه نشويد. 3- از ورزش در آب و هواي بسيار گرم و مرطوب پرهيز شود. 4- هميشه بيماران قلبي نيتروگليسيرين زيرزباني همراه داشته باشند و در صورت بروز مشکل قلبي زيرزبان قرار دهند. 5- از انجام فعاليت هاي قدرتي (مانند وزنه برداري، هل دادن ماشين، شنا رفتن، دمبل زدن و...) جدا خودداري شود. 6- در صورت بروز سرگيجه، تنگي نفس، درد سينه در هنگام ورزش يا بعد از آن بلا فاصله به پزشک مراجعه شود. 7- از خوردن غذاهاي چرب و سنگين و قهوه و کاکائو پرهيز شود. 8- از شرکت در ورزش هاي مسابقه اي که فشار روحي و فيزيکي زيادي دارند اکيدا خودداري شود. 9- در صورت ابتلا  به بيماري هاي شايع نظير سرماخوردگي و غيره از انجام فعاليت هاي ورزشي تا بهبودي خودداري شود. 10- از دوش گرفتن يا شنا کردن در آب سرد و گرم خودداري شود. 11- بيماراني که از داروهاي ضدانعقادي (مانند وارفاين، کومادين، آسپرين) استفاده مي کنند بايد از انجام فعاليت ورزشي که خطر خونريزي وجود دارد خودداري نمايند.   تعداد زیادی از افراد جامعه از بیماری های مزمنی مانند دیابت، آسم، بیماری های قلبی – عروقی و … که گاه سال های متمادی طول می کشد، رنج می برند. فعالیت فیزیکی و ورزش می تواند نقش بسیار مهمی را در زندگی و بهبود وضعیت بالینی این افراد داشته باشد و احساس خوبی از حفظ سلامتی را در آنها ایجاد کند. در برخی موارد حتی ورزش می تواند، موجب تأخیر در پیشرفت این بیماری های زمینه ای شود. بیماری های انسداد ریوی به هر نوع مشکل ریوی که به تدریج سبب اشکال در تنفس فرد شود، بیماری انسداد ریوی گفته می شود. برخی بیماری های زمینه ای که سبب اشکال انسداد راه های ریوی می شوند، عبارتند از: برونشیت مزمن، (التهاب مزمن راه های تنفسی)، برونشکتازی (اتساع غیرقابل برگشت راه های تنفسی)، آمفیزم (بیماری مزمن ریه که طی آن کیسه های هوایی در ریه بیش از اندازه گشاد می شوند )، آسم و سایر بیماری هایی که سبب تنگی و اسپاسم راه های هوایی می شوند. برنامه های ورزشی برای بیماران ریوی ورزش و فعالیت فیزیکی مناسب می تواند، سبب بهبود عملکرد ریوی شود و کم کم احساس بهبود و افزایش قوا را در بیمار ایجاد کند، با این وجود، برای هر فرد باید به طور جداگانه برنامه ی ورزشی مناسبی ارائه شود. یک پزشک باید بیمار را معاینه کند و شیوه ی صحیح نفس کشیدن و افزایش ظرفیت تنفسی را به او بیاموزد. ابتدا بیمار باید با لب های بسته تمرین کند، تا بازدم عمیق و فعال انجام دهد و شیوه ی حبس کردن نفس و افزایش ظرفیت تنفسی را یاد بگیرد. این تکنیک سبب می شود، تا عضله ی دیافراگم و سایر عضلات فرعی تنفس تقویت شوند. وقتی که این باز توانی تنفسی به حد قابل قبولی رسید، یک برنامه ی پیاده روی می تواند، ظرفیت تنفسی و سلامت عمومی بیمار را بهبود ببخشد، ولی این اقدامات حتما باید زیر نظر پزشک انجام شود. تنفس ناسالم اغلب افراد به هنگام تنفس کردن مرتکب سه اشتباه می شوند، که عبارت هستند از: تنفس کم عمق، تنفس بیش از اندازه سریع و تنفس وارونه. بنابراین ساده ترین راه حل این است که آرام تر، عمیق تر و درست تر نفس بکشیم. اما تنفس وارونه نیاز به کمی توضیح دارد. بهترین راه برای اطلاع از تنفس صحیح، نگاه کردن به تنفس نوزادان و کودکان است. بچه ها وقتی نفس می کشند، به هنگام عمل دم شکم شان بالا می آید و گرد می شود. عضلات شکم کودک نرم است؛ به طوری که هوا می تواند به راحتی به عمق ریه های او برسد. وقتی تنفس کردن ناسالم بزرگسالان را تماشا می کنید، درست عکس این حالت است. به همین دلیل است که آن را تنفس وارونه می نامند. اغلب بزرگسالان هنگام دم شکم شان را سفت می کنند و در این حالت تنفس، شکم مانع پُر شدن ریه ها از هوا می شود. حتی بازدم شان را ناقص انجام می دهند که همه این ها به خاطر استفاده وارونه از عضلات دیافراگمی است. تنفس سالم تنفس سالم و درست، سه مرحله دارد: شروع، میانه، اوج(به هنگام بازدم این ترتیب برعکس می شود) که در حالت های دم و بازدم توضیح داده می شود.عمل دمدر شروع عمل دم، شکم در حالت آرامش قرار می گیرد. این کار دیافراگم را صاف می کند قبل از حرکت سینه، شکم قدری بزرگ و منبسط می شود و فضایی را فراهم می سازد تا هوا، بخش های تحتانی ریه های شما را پُر کند. عمل دم در میانه ی راه خود، عضلات سینه را منبسط می کند و در نتیجه قفسه سینه بزرگ می شود قفسه سینه به سمت بالا حرکت می کند، زیرا هوا بخش میانی ریه ها را پُر می کند. در بخش اوج عمل دم، استخوان ترقوه به سمت بالا حرکت می کند و شانه ها حالت آرام به خود می گیرند و کمی عقب می روند. هوا بخش های فوقانی ریه ها را پُر می کند.عمل بازدمدر شروع عمل بازدم، استخوان های ترقوه پایین می افتند و شانه ها کمی به سمت جلو متمایل می شود. در میانه ی بازدم عضلات سینه به حالت آرام درآمده و قفسه ی سینه به سمت پایین حرکت می کند و در هر سه بُعد باریک می شود.البته هرگز توصیه نمی شود به هنگام تنفس به جزییات تا این اندازه توجه کنید؛ با این حال چند دقیقه ای دقت به تنفس و جزییات آن مفید است.