پاورپوینت درس 2 تاریخ ایران و جهان باستان دهم (pptx) 31 اسلاید

دسته بندی : پاورپوینت

نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد اسلاید: 31 اسلاید

قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :

بسم الله الرحمن الرحیم درس 2 تاریخ؛ زمان و مکان زمان و مکان، دو رکن مهم دانش تاریخ به شمار می روند و نخستین پرسش هایی که برای تاریخ نگاران مطرح می شود، این است که رویدادهای تاریخی در چه زمانی و کجا رخ داد ه اند. در این درس، شما با بررسی تجربیات جوامع باستانی برای اندازه گیری زمان، اهمیت گاه شماری را در مطالعۀ تاریخ تحلیل و بیان می کنید. تاریخ زمان و گاه شماری دانش تاریخ بدون توجه به زمان ، معنایی ندارد؛ چراکه رویدادهای تاریخی در زمان معینی در گذشته روی داد ه اند و بدون آگاهی از زمان روی دادن آنها، نمی توان به درکی منطقی و درستی از تاریخ دست یافت. ابداع گاه شماری: انسان ها از گذشته های بسیار دور بازمان و نحوۀ سنجش آن مواجه بوده اند. یکی از دستاوردهای مهم بشر، اندازه گیری زمان و ابداع گاه شماری یا تقویم ،به شمار می رود. گاهشماری ، نظامی است که انسان برای انداز ه گیری دقیق زمان (ماه و سال)ابداع کرده است. دانش و مهارت انداز ه گیری زمان، ارتباط نزدیکی با علومی مانند ریاضیات ، نجوم و فیزیک دارد و ابداع تقویم، نتیجۀ تلاش مشترک دانشمندان این علوم به حساب می آید . در نتیجۀ نیاز به زمان سنجی بود که بشر موفق شد ابزارهایی مانند ساعت های آفتابی ، آبی و شنی و همچنین وسیلۀ پیچید ه تری مثل اسُطرلاب را برای رصد خورشید، ماه و دیگر سیارگان وستارگان اختراع نماید تاریخچۀ گاه شماری در جهان مردمان بین النهرین (میان رودان)و مصریان باستان ، در تنظیم و تدوین گاه شماری پیشگام بودند. در بین النهرین وبه خصوص در میان بابلِی ها ، گا هشماری «خورشیدی قمری » رایج بود. در این گا هشماری، سال به 12 ماه قمری 30 یا29 روزه تقسیم می شد . از آنجایی که سال قمری 354 شبانه روز و سال خورشید ی365 و یک چهارم شبانه روز است، برای رفع این اختلاف، هر سه سال، یک ماه به سال می افزودند مصریان نیز گاه شماری خورشیدی دقیق و منظمی داشتند . آنان سال را 365 و یک چهارم شبانه روز محاسبه می کردند . در گاه شماری مصری ، سال به 12 ماه 30 روزه تقسیم می شد و پنج روز اضافی، به آخر ماه دوازدهم افزوده می گردید . همچنین برای محاسبۀ یک چهارم شبانه روزاضافی ، هر چهار سال یک روز به سال می افزودند و به قولی کبیسه می گرفتند . رومیان در آغاز، گاه شماری دقیقی نداشتند، به همین دلیل در سال 46 ق.م. امپراتور روم ژولیوس سزار دستور دادگاه شماری رومی براساس گاه شماری مصری اصلاح شود. حدود دو قرن پس از آنکه امپراتوری روم دین مسیحیت رارسمیت بخشید، در سال 525 م. تولّد حضرت مسیح به عنوان مبدأ گاه شماری رومیان (مسیحیان) تعیین شد. حدود 1000 سال بعد، پاپ گِرگُوار سیزدهم به کمک منجّمان بار دیگر گاه شماری مسیحیان را اصلاح کرد. گاه شماری مسیحی، امروزه به نام گاه شماری میلادی شناخته می شود.