ادبیات نظری تحقیق شناسایی حق فرد به شخصیت حقوقی در حقوق بین الملل، شخصیت حقوقی افراد (docx) 43 صفحه

دسته بندی : تحقیق

نوع فایل : Word (.docx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )

تعداد صفحات: 43 صفحه

قسمتی از متن Word (.docx) :

سیر شناسایی حق فرد به شخصیت حقوقی در حقوق بینالملل طی سالیان دراز و فراز و نشیب های بسیار، همراهِ تحولات گسترده حقوق بینالملل و خصوصاً ظهور و بروز حقوق بشر و گسترش قابل ملاحظه آن، حق بر شخصیت حقوقی افراد انسانی نضج یافته و به تدریج پیشرفت نمود تا به موقعیت کنونی خود نایل گشت. به این ترتیب، افراد که در عرصه بینالمللی وضعیتی شیء گونه داشتند ابتدائاً در آثار و باورهای علمای علم حقوق بین الملل و متعاقباً در رویه و عملکرد موضوعات و مراجع بین المللی به عنوانِ موضوعات بین المللی پذیرفته شدند و از این رو مفهوم شخصیت بین المللی در خصوص افراد شکل گرفت و در پس آن با ظهور حقوق بشر و تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر، حق تمامی افراد بشری به شناسایی در مقابل قانون یا به عبارت دیگر حق افراد به شناسایی شخصیت حقوقی مورد پذیرش جامعه جهانی واقع شد؛ حق مزبور برای رسیدن به موقعیت فعلی و شناسایی جهانی در خصوص تمامی اعضای خانواده بشری، مسیر طولانی پیموده است، که بیان این فرآیند، ارزش و اعتبار این حق را بیشتر آشکار می نماید. بر این اساس، آنچه در فصل حاضر در خصوص حق افراد به شناسایی شخصیت حقوقی شان مورد توجه قرار گرفته، این مسئله است که حقوق بین الملل برای شناسایی این حق به عنوان یک حق بشری برای یکایک انسان ها چه روندی را طی نموده است؟ و در نتیجه کدام تحولات تاریخی جایگاه فرد، از اجزا تشکیل دهنده دولت، به موضوع حقوق بین الملل که دارای شخصیت حقوقی بین المللی و متعاقباً حق بر شناسایی آن است، تغییر نموده است؟ پاسخ این مسائل را در ذیل پی می گیریم. چرا که برای تبیین حق فرد به شخصیت حقوقی، دانستن چگونگی این تحولات امری لازم و راهگشا خواهد بود. مبحث اول- دوره انحصار شخصیت حقوقی به دولت ها با پیدایش عصر رنسانس، فعالیت بشری با قدرت و وسعت بسیار در طریقی نو گام نهاد. قدرت معنوی پاپ و امپراطور ساقط گردید و کشورهایی با حاکمیت مستقل و مطلق در صحنه جهانی به وجود آمدند. ژان بدن فرانسوی که قابل توجه ترین فیلسوف قرن شانزدهم بود، در این زمان واژة حاکمیت را وارد علوم سیاسی کرد؛ از منظر وی حاکمیت دولت مطلق است، او نظم سیاسی را مبتنی بر حاکمیت مقتدر و مطلق می دانست. در واقع وی در اندیشه آن بود که مثلث دولت، حاکمیتِ مسلط و شاه را به صورت یک قاعده حقوقی- سیاسی درآورده و به کرسی بنشاند؛ براین اساس با تأثیر از نظریات فلاسفه، در قرن شانزدهم حاکمیت مفهوم جدید و خطرناک «قدرت نامحدود » را پیدا نمود. در قرن هفدهم حقوق بین الملل از منظر هوگو گروسیوس متشکل از قواعد و اشکال رفتاری قابل اِعمال ما بین دولت ها در روابط ما بین خودشان بود. در این راستا توماس هابز از طرفداران افراطی نظریه حاکمیت، معتقد بود که حاکمیت نباید محدود باشد. او بر این باور بود که هیچ چیز و هیچ کس نمی تواند زمامدار را محدود سازد؛ زیرا زمامدار قدرت کامل و مطلق دارد، همه اقدامات حکومت در دست او است و هیچ کس را بر او حق اعتراض نیست. از این رو، مفهوم شخصیت حقوقی دولت در قرن هفدهم توسط گروسیوس و هابز شکل گرفت و توسعه داده شد. در این دوران با انعقاد معاهدات وستفالیا که در پایان جنگ های سی ساله مذهبی(1618-1648) میان قدرت های اروپایی به امضاء رسید، دولت های امروزی که اولین عناصر تشکیل دهنده و مخاطبان اصلی حقوق بین الملل بودند، شکل گرفتند. البته لازم به ذکر است که دولت ها قبل از معاهدات وستفالی وجود داشتند و با هم در ارتباط بودند، لکن اساتید علم حقوق معمولاً شکل گیری دولتهای امروزی را از زمان شکل گیری این معاهدات می دانند. چرا که طی این معاهدات حاکمیت و تساوی دولت ها به عنوان اصول بنیادین روابط بین الملل شناخته شدند. براین اساس بلاشک در این دوران موجودیتی که به طور سنتی در حقوق بین الملل شناسایی شد، دولت ها بودند که با توجه به قدرتی که در دست داشتند، موضوع حقوقی اصلی بودند، در حالی که فرد موضوعی اشتقاقی بود که از دولت ناشی شده بود. بدین سان در مدل وستفالیایی، دولت ها شخص حقوقی برتر بودند و افراد انسانی تنها در سایه سار دولت ها و جزئی از آنها به شمار می رفتند. ایشان در عرصه بین المللی هیچ گونه حقوق و تکلیفی نداشتند. لکن رویه قابل توجهی در این دوران وجود دارد که نشانگر اولین توجهات جامعه بینالمللی به حقوق فرد و مسئولیت بین المللی او است و آن عرفی است که در خصوص مجازات جرم دزدی دریایی، در این سال ها در بین دولت ها رایج بوده است. سال های 1700 تا 1725 دوره طلایی دزدی دریایی محسوب می گردد. بر این اساس به لحاظ آسیب ها و خطراتی که این جرم برای دولتها به همراه داشت، عرفی در عرصه بین المللی شکل گرفت که به موجب آن دزدی دریایی به منزله جرمی تلقی شد، که همه دولت ها می توانستند نسبت به آن اعمال صلاحیت نمایند، بدین معنا که دولت ها بر مبنای قانون داخلی شان فرد مجرم را گذشته از این که چه تابعیتی را داراست، مجازات نمایند. این چنین بود که حدود500-600 نفر از دزدان دریایی انگلیس و آمریکا بین سال های 1716 تا 1726 به مجازات اعدام محکوم شدند. برخلاف آنچه امروزه در شمار جرایم موضوع صلاحیت جهانی مطرح می باشد، از این دوران تا صدها سال صلاحیت جهانی تنها نسبت به جرم دزدی دریایی اعمال میشد. رویه ای که در روابط بین دولت های آن روز اعمال می شده، اگر چه از دید وظایف دولتها به آن نگریسته میشد و دولت ها از جانب خویش اعمال صلاحیت می کردند و نه از جانب جامعه بینالمللی؛ و نیز قصد دولت ها از مجازات، شناسایی افراد به عنوان اشخاص دارای حقوق و وظایف بینالمللی نبوده است؛ لکن این امر تا حدودی آغازی است برای توجه به مسئولیت بین المللی اشخاص مرتکب جرم، به علاوه نظر به حمایت از اشخاص زیاندیده و قربانی جرمِ دزدی دریایی دارد، که در اغلب مواقع اشخاص خصوصی بودند. به این ترتیب بر مبنای عرف هایی که در قدیم برقرار شده بود، در واقع جرم دزدی دریایی به عنوان یک جرم تحت حقوق بین الملل مطرح بوده است. همانطور که در برخی از قوانین ملی هم این امر تایید شده است. در مورد مسئولیت بین المللی ناشی از این جرم در این دوران تاریخی نکته حائز اهمیت این است که حقوق بین الملل در این موارد مستقیماً تعهدات را بر افراد در ارتباط با دزدی دریایی تحمیل نکرده است؛ بلکه قدرت کشورها را بر تعقیب افراد مورد تأیید قرار داده است. لذا در آن زمان فرد موضوعیتِ علی حده ای در حقوق بین الملل نداشته است. به طوری که برده داری به شدت شیوع داشت و در سال های 1650 تا 1800 تنها از قاره آفریقا قریب 12 میلیون انسان برای بردگی ربوده شدند. تجارت برده به عنوان یک فعّالیت مشروع و حتّی یک نهاد دولتی تلقّی میشد و شناسایی برده داری به عنوان یک جرم بینالمللی دشوار بود. لذا در این سال ها حقوق و تکالیف افراد در جامعه بینالمللی به هیچ وجه مورد پذیرش قرار نگرفته بود. با این حال، جرم انگاری دزدی دریایی را میتوان از ابتدایی ترین جرقه های شناسایی حقوق و تکالیف بین المللی افراد و به عبارتی شناسایی شخصیت حقوقی ایشان، محسوب نمود. اگرچه در این فقره نیز آنچه بیش از همه مدنظر جامعه جهانی آن روز بوده، شناسایی تکالیف و مسئولیت بینالمللی مستقیم مرتکبین این جرایم به عنوان موضوعات حقوق بینالملل نبود بلکه، تکالیف دولت ها در زمینه تعقیب و مجازات این جرم موضوعیت داشته است. به عبارتی اگرچه تکالیف بین المللی علی الظاهر به طور مستقیم بر روی دزدان دریایی عملیاتی میشد، لکن مطابق اصول فنی این تکالیف، مستقیما نسبت به دولت ها اعمال می شده و نه در خصوص افراد. در سال های اولیه قرن هجدهم نیز نظریه پردازانی چون واتل همچنان بر تصوری دولت محور از جهان معتقد بودند. در حقیقت نظریه سنتی وجود هرگونه حقوق بنیادین بینالمللی برای فرد و امکان اینکه این چنین حقوقی خلق شوند را نیز، انکار می کرد و همچنین ظرفیت افراد برای اجرای حقوق بینالمللی شان را، تکذیب می نماید. در واقع محرومیت افراد از چنین حقوق و ظرفیتی، به این دلیل است که در این زمان نظریه پردازان عقیده داشتند که، افراد نمی توانند ذینفع مستقیم حقوق بین المللی باشند. لذا باید به دولت خود برای دستیابی به حقوق خود تکیه نمایند. در این میان فیلسوف برجسته فلسفه غرب امانوئل کانت که در این دوره می زیست برخلاف هم عصران خویش برای افراد انسانی حقوق و تکالیف قائل بود و به انسان به عنوان غایت می نگریست. مباحث وی در این خصوص اگرچه عمدتاً در فلسفه اخلاق مطرح بود، لکن توانست الگویی باشد برای حقوق دانان برجسته ای که سال ها بعد در پی توسعه و سپس تدوین شخصیت حقوقی فرد در حقوق بین الملل، تلاش نمودند. اگرچه نگرش کانت در این دوران، این حقیقت را نقض نمی کند که، در این زمان دولتهای مستقل تنها موضوعات حقوق بین الملل بودند که حائز حقوق و تعهدات و در نتیجه شخصیت حقوقی بین المللی محسوب می شدند. در حالی که افراد تنها در ساختار وجودی دولت جایگاه و شخصیت داشتند و همچنان در نظام حقوق بین الملل حاکمیت مطلق، حقی برای دولت ها محسوب می شد که این حاکمیت استقلال و شخصیت حقوقی افراد را در عرصه بین المللی بر نمی تافت. به این ترتیب، آنچه که در حال حاضر به عنوان حقوق بشر، شخصیت انسانی، حیات، آزادی و برابری انسان ها شناخته میشود، تا دهه های آخر قرن هجدهم تنظیم نشده بود. مبحث دوم - دوره موضوعیت انحصاری دولت ها همراه با تحول تدریجی مفهوم شخصیت حقوقی اوپنهایم حقوقدان مشهور آلمانی که در قرن نوزدهم میلادی می زیست؛ مفهوم اشخاص بینالمللی را مشتق شده از مفهوم حقوق ملل می داند و تأکید می نماید که، از آنجا که این قانون قسمتی از قواعدی است که دولت های متمدن آنها را در میان خودشان قواعدی الزام آور می دانند، هر دولتی که عضوی از دولت های متمدن و عضوی از خانواده ملل است، یک شخص بین المللی است. وی معتقد است افراد نمی توانند موضوعات حقوق بین الملل باشند، نظر به اینکه آنها نمی توانند در عرصه حقوق بینالملل صاحب حقوق و تکالیف باشند و حقوق بین الملل نیز نمی تواند حقوق بینالمللی را به افراد اعطا نماید. بر این اساس موقعیت افراد در حقوق ملل به این صورت است که ایشان صرفاً موقعیت شیئیتیو ابزار گونه دارند. لذا از منظر وی حقوق ملل اصولاً یک حقوق بین دولت ها است و دولت های دارای حق حاکمیت، اشخاص بین المللی و موضوعات حقوق ملل می باشند. همچنین در راستای عقاید اوپنهایم برخی از تحلیلگران، از جمله تریپل و به تبع وی آنزیلوتی معتقد بودند که دولت ها تنها موضوع حقوق بین الملل هستند، چرا که هیچ نهاد برتر و بالاتری از سطح دولت وجود ندارد و حقوق نشأت گرفته از اراده دولت هایی است که جامعه بین المللی را شکل داده اند، بنابراین آنها معتقد بودند که در عرصه بین المللی منحصراً دولت ها دارای شخصیت حقوقی می باشند. دیوان دائمی دادگستری بین المللی نیز عقاید حقوقدانان آن زمان را تأیید کرده است. فرمولی که دیوان دائمی در قضیه ماوروماتیس اجرا کرد با مفهوم دولت به عنوان تنها شخصیت حقوقی بین المللی مطابق است. به علاوه در حکم لوتوس مقرر می دارد: حقوق بین الملل صرفاً در روابط بین دولتها الزامآور است، زیرا آنها به صورت ارادی آن را پذیرفته اند. دولت ها اراده خود را از طریق معاهدات یا رویهها و یا عرف بیان می کنند. دولت ها تنها بازیگران بین المللی هستند، زیرا حقوق بین الملل بر روابط مابین آنها اعمال می شود. این دیدگاه در نظریه مشورتی دیوان دائمی دادگستری در خصوص دانزیک نیز تصریح شده است. در این قضیه دیوان دائمی اعلام کرد که : این یک قاعده حقوقی است و به طور کلی در دکترین و رویه پذیرفته شده است که معاهدات بین المللی حقوق را مستقیماً به افراد ارجاع نمیدهند، بلکه این حقوق را صرفاً در ارتباط با دولت های مربوطه وضع می نمایند، از این رو در اغلب موارد دولت متعهد می شود بر طبق یک معاهده که حقوق و منافع خاص افراد را رعایت کند. لکن افراد به خودی خود نمی توانند این حقوق را به دست آورند. بر این اساس، در این دوران نیز، صرفاً دولت ها اشخاص حقوقی بین المللی و دارای حقوق و وظایف بین المللی شناخته می شدند و حضور افراد در عرصه بین المللی صرفاً به عنوان اتباع دولت ها مورد پذیرش واقع شده بود و در نتیجه افراد مستقیما با حقوق بین الملل در ارتباط نبودند. علاوه بر این دیوان دائمی دادگستری بین المللی در سال 1932 در خصوص حمایت دیپلماتیک اعلام کرده است که با در نظر گرفتن اقدامات دولت ها در تمسک به اقدام دیپلماتیک برای حمایت از اتباع خود یا رسیدگی های قضایی بین المللی از طرف آنان، یک دولت در این گونه اعمال در واقع از حقوق خودش دفاع و حمایت می نماید. بالنتیجه مقصود از حمایت دیپلماتیک حفاظت از حقوق دولت ها است. این دیدگاه دیوان دائمی که ، دیوان بین المللی دادگستری نیز در قضیه نوتبام آن را مجدداً مورد تأیید و تصریح قرار داده است، نمایانگر این مهم است که در این دوره زمانی حتی حمایت دولت ها از افراد نیز به جهت شناسایی حقوق بشری آنها در جامعه بین المللی نبوده است و آن را نمیتوان در مفهوم شناسایی شخصیت حقوقی افراد تعبیر نمود. همانطور که ملاحظه شد در این آراء قضایی نیز این مطلب که در این دوران، فرد در حقوق بینالملل وجود مستقلی در عرصه بین الملل نداشته و تنها به عنوان یک تبعه از یک کشور بوده، به صورت تلویحی پذیرفته شده بود. با وجود این اصل کلی، در این زمان نیز همراه با پیشرفت های حقوق بشری در اجتماع بین المللی که البته روند کندی را می پیمود، جلوه هایی از توجه بینالمللی به شخصیت حقوقی افراد را می توان مشاهده نمود. لذا در ادامه سخن این نمودها را که سرآغازی برای شکل گیری حق فرد به شناسایی شخصیت وی می باشد، مورد بررسی قرار میدهیم. به بردگی گرفتن که امروزه یکی از جرایم بین المللی است و صراحتاً با «حق فرد به شناسایی شخصیت حقوقی وی نزد قانون» مغایر است، در این سال ها مراحل ممنوعیتش آغاز شد تا در نهایت همه اشکال برده داری در قواعد عرفی و معاهده ای حقوق بین الملل، ممنوع گردید. روند شکل گیری این ممنوعیت، از اوایل قرن نوزدهم آغاز شد و تا اواسط قرن بیستم تکمیل گردید، از جمله اولین تحرکات بین المللی در زمینه الغای بردگی در معاهده گنت میان انگلیس و آمریکا سال1814 نمود پیداکرد. این معاهده در جهت نیل به صلح در پایان جنگ 1812 میان انگلیس و آمریکا منعقد گردید. در این معاهده طرفین اعلام کردند که قاچاق بردگان «با اصول بشریت و عدالت ناسازگار است». و توافق نمودند تا در جهت پایان بخشیدن به تجارت بردگان، تلاش نمایند. همچنین در ادامه، اعلامیه 1815 وین شکل گرفت که در این سند قدرت های شرکت کننده به نام اصول جهانی اخلاق و بشریّت رسماً تمایل خود را در مورد پایان دادن به بلیّهای که مدتی مدید آفریقا را به رنج افکنده و اروپا را به قهقرا کشانده و بشریّت را اندوهگین ساخته است، اعلام داشتند. مضافاً اینکه تعهد نمودند از طریق مذاکرات جهانی جهت ممنوعیت قاچاق برده اقدام نمایند. همچنین قانون عمومی کنفرانس برلین در سال 1881 که اعلام کرده است قاچاق بردگان مغایر با قانون ملل است، در این زمینه حائز اهمیت میباشد. علاوه بر این در سال 1885 سند برلن که به موجب سند ضدّ بردهداری بروکسل 1890 تأیید شده بود، این قاعده را مطرح کرد که به موجب «حقوق مردم» تجارت برده ممنوع است و سرانجام كنوانسيون بين المللي منع تجارت برده و بردگي در 25 سپتامبر 1926که زیر نظر جامعه ملل تنظیم شد، قابل ذکر است که در آن طرف های معاهده بدون قائل شدن حق شرط برای خود، به جلوگیری و سرکوب تجارت برده، تعهد کرده بودند. و مورد دیگر پروتکل اصلاحی سال1956 است که مفاد کنوانسیون را تکمیل نمود و مورد تأکید مجدد قرار داد. و متعاقب آن معاهدات بیشتری که قاچاق زنان و کودکان را ممنوع می کنند، تدوین گردید. همه این موارد نشان می دهد که اقدامات و توافقات گستردهای در این دوره تاریخی برای لغو برده داری صورت گرفته است. به طوری که آنچه از ظواهر این اسناد در درجه اول به ذهن متبادر می شود این است که در این گونه موارد حقوق بینالملل مستقیماً به بردگان اعطا شده است، در صورتی که واقعیت این است که، مطابق اصول علمی عمدتا این حقوق به افراد تخصیص نیافته اند، بلکه نسبت به دولت ها عملیاتی شده اند. با این حال لغو برده داری گامی قابل ملاحظه، در جهت شناسایی شخصیت حقوقی افراد و پیش زمینه ای برای دستیابی به حق شناسایی شخصیت افراد در مقابل قانون است. در عین حال، اقدامات مذکور این نکته را که در این هنگام افراد در حوزه حقوق بینالملل فاقد شخصیت حقوقی بودند، انکار نمی نمایند، لکن طی روند شناسایی شخصیت حقوقی برای افراد و سپس پذیرش حق بشری افراد به شناسایی آن، این امر یک گام و مرحله مهم محسوب میشود. در عین حال در این دوره زمانی، موارد استثنایی دیگری نیز وجود دارد که نشان دهنده سیرِ تغییر نگرش جامعه جهانی نسبت به افراد می باشد؛ که یکی از این استثنائات تشکیل دیوان دادگستری آمریکای مرکزی بود، که به موجب کنوانسیون واشنگتن مورّخ 20 دسامبر 1907 که بین پنج جمهوری آمریکای مرکزی منعقد شده بود، ایجاد گردید. اهمیت این دیوان از این جهت است که اهلیت افراد را برای دادرسی مورد توجه قرار داده است. دیوان دادگستری آمریکای مرکزی به افراد اجازه داده بود که از دیوان در مورد «نقض های معاهدات یا کنوانسیون ها» سوال کنند. این دادگاه، که در عمل برای یک دهه مشغول به کار بود، پنج مورد را بررسی کرد که توسط افراد مطرح شده بود؛ و تنها یک مورد از آنها قابل پذیرش تشخیص داده شد و در آن، دیوان مذکور به نفع دولت خوانده تصمیم گیری نمود. سرانجام پس از بررسی تنها پنج پرونده، حیات این دیوان در سال 1918 متوقف شد. در این مورد دیوان دادگستری آمریکای مرکزی با افراد به عنوان دارندگان ظرفیت و توانایی برای اقامه ادعاهای بینالمللی، رفتار کرد. هرچند این ظرفیت به طور خاص با افراد به عنوان حمل کنندگان واقعی حقوق در صحنه بینالمللی، پیوند نیافته بود. همین طور معاهده ورسای، که در سال 1919 سرانجام جنگ جهانی اول را پایان داد، موجبات حمایت از دعاوی افراد علیه دولت ها و اتباع دولت های مغلوب در جنگ را فراهم ساخت. با وجود این، به عنوان بخشی از معاهده صلح این نکته نمی تواند جلوه ای از ارتقای وضعیت افراد طبق حقوق بینالملل عام محسوب گردد. در این مسیر از دیگر علائمِ شکل گیری شخصیت حقوقی فردی می توان به دادگاهی که به موجب کنوانسیون «سالیزیای علیا» در سال 1922 ایجاد گردید، اشاره نمود. زیرا این دادگاه صلاحیت داشت به دعاویای که توسط اتباع یک دولت علیه دولت متبوع آنها مطرح شده بود، رسیدگی نماید. در همان سال، یک شهروند لهستانی نزد این دادگاه داوری علیه دولت لهستان بر مبنای همان کنوانسیون، شاکی شد. دولت لهستان به صلاحیت این دادگاه اعتراض نمود و به اصل کلی حقوق بین الملل، که یک فرد نمیتواند نزد مرجعی بین المللی علیه دولت خود شکایت نماید استناد کرد، و بیان داشت که افراد نمیتوانند موضوعات حقوق بین الملل باشند. در این راستا، دادگاه استدلال دولت لهستان را رد نمود و اعلام داشت که تبعه لهستانی بنابر کنوانسیون سالیزیا حق اقدام نزد این دادگاه را دارد. این رویه دادگاه سالیزیا یک استثنا و به عبارتی یکی از عملکردهای آغازین جهت شناسایی حقوق فرد به عنوان یکی از مولفههای حق افراد نسبت به شخصیت حقوقی شان می باشد، که البته اصل کلی را که قریب به اتفاق علمای حقوق در این دوره بدان قائل هستند، رد نخواهد کرد. واقعیت این است که، در این زمان نیز تنها موجودیتی که در حقوق بینالملل دارای حقوق و تکالیف بوده و به عبارتی حائز شخصیت حقوقی بین المللی شناخته شده است، دولت ها بودند و تمام نهادها و موجودیت های دیگر، مانند افراد و سازمان های تجاری، به طور غیر مستقیم با حقوق بینالملل از طریق دولت های ملی خود در تعامل بودند. به این ترتیب در نظریه سنتی حقوق بینالملل شخصیت حقوقی بین المللی عمدتاً در خصوص دولت های مستقل معنا و مفهوم داشته است و اصطلاح شخصیت حقوقی بین المللی به عنوان یک مفهوم نسبتاً عمل گرا یا ابزاری اعمال می شده که نمایانگر این بود که دولت ها در عرصه حقوق بین الملل وجود دارند و حقوق و وظایف بین المللی تنها نسبت به آنها تخصیص داده شده است. از این رو افراد انسانی در این دوره به عنوان یک «شخص» در حقوق بینالملل شناسایی نشده بودند و به طریق اولی حق بشری ایشان به برخورداری از شخصیت حقوقی مورد شناسایی قرار نگرفته بود. در این میان نظرات حقوقدانان برجسته بین المللی در جهت تغییر و تحول جایگاه فرد در دوره مابین دو جنگ جهانی بسیار حائز اهمیت بوده است. این نظرات با همراهی افکار عمومی جامعه بینالمللی زمینه سازِ شکل گیری حق افراد به شخصیت حقوقی در دوره بعد شدند. لذا در این قسمت نمونههایی از این تفکرات را بیان می نماییم. آلخاندرو آلوارز در سال 1912 در کتاب حقوق بین الملل خویش، به طرز محتاطانهای حقوق فردی را تأیید می کند. پس از وی هوگوکراب حقوقدان هلندی در اوایل قرن بیستم در کتابی که در آن نظرات مدرنی از دولت ارائه داده بود، می نویسد: «مردم موضوع حقوق بینالملل هستند.» نیکلاس پالیتیس در سال 1927 در کتاب خود با نام «گرایش های جدید حقوق بینالملل» اشاراتی بر ظهور حقوق بین المللی افراد دارد و همچنین مباحثی را به حقوق بین الملل کیفری اختصاص داده است. به علاوه دانشمند مشهور فرانسوی لئون دوگی یکی از چهره های پیشروی نظریهای است که جایگاه مهمی را به افراد اختصاص می دهد. به اعتقاد وی نه دولت ها بلکه افراد موضوعات حقوق بین الملل هستند. موریس بورکوین در سال 1931 طی مقاله ای این نگرش که دولت ها به عنوان تنها گزاره های حقوق بین الملل باشند را تقبیح می نماید. همچنین ژرژسل حقوقدان معروف فرانسوی، معتقد بود که در نهایت جامعه بینالملل، جامعهای از افراد است که حقوق مردم مستقیماً نسبت به آنها اعمال میشود. وی در یکی از اثرات خویش در خصوص حق مردم، مینویسد: «افراد تنها موضوعات حقوق بین الملل عمومی هستند.»، جیمز برایلی در سال 1937 در کتاب خویش بیان می دارد:« در تجزیه و تحلیل نهایی، تنها افراد موضوع حقوق بین الملل به نظر می رسند.»، وجه مشترک همه این نظریه ها این است که وضعیت فرد به عنوان یک موضوع حقوق بینالملل نباید به بیان صریح یا ضمنی دولت در این زمینه بستگی داشته باشد و لذا این افکار در شکل دهی تدریجی پندار عمومی جهت پذیرش حق فرد به شخصیت حقوقی تأثیر به سزایی داشتند و به عبارتی زمینه سازی بودند برای اینکه در سال های پس از جنگ جهانی دوم، جامعه جهانی به سمتی پیش رود که حقوق افراد را طی اسناد الزام آور مورد پذیرش قرار دهد. نهایتاً تمامی مواردی که فوقا ذکر شد، در این مرحله تاریخی، روند رو به رشدی را نشان می دهد که به شناسایی شخصیت حقوقی افراد در دوره بعد به عنوان یک حق بشری بنیادین منتهی گردید. مبحث سوم : دوره شکل گیری و توسعه مفهوم شخصیت حقوقی افراد پایان جنگ جهانی دوم در سال 1945 نقطه عطفی برای تغییر و تحول در وضعیت افراد در حقوق بینالملل بود. تمایل جهانی برای جلوگیری از تکرار مجدد جرایم علیه بشریت که در طول دو جنگ جهانی صورت گرفته بود، همچنین وحشت از تکرار چنین جنایات شنیعی، جامعه جهانی را به توسعه استداندارد های جدیدی برای حمایت از حقوق بشر سوق داد. براین اساس از اوایل قرن بیستم همانطور که بیان شد، اندیشمندان و فلاسفه حقوقی به نظریه پردازی در خصوص حقوق افراد و شناسایی این حقوق پرداختند. در این خصوص پروفسور ورما بیان می کند: قرن بیستم شاهد احیای حقوق طبیعی به شکلی عمیق و اصلاح شده است که رشد فاحش حقوق بین الملل در زمینه حقوق بشر توسط آن متجلی شده است. در این راستا در پی روندِ توسعه حقوق بشر در عرصه بین المللی، مفهوم فرد و جایگاه وی نیز در بین نظریات فلاسفه حقوق بین الملل دچار تحول گشت؛ به گونه ای که مفهوم شخصیت حقوقی (خصوصاً در عرصه بین المللی) که بنابر عقاید فلاسفه حقوق تا پیش از این مختص دولت ها بوده، دچار تحول گشت و شخصیت حقوقی مجدد با تمایلات فردگرایانه مفهوم سازی شد و مفهوم فرد گرایی شخصیت حقوقی در کنار سایر مفاهیم آن رشد نمود. مفهوم فرد گرایانه شخصیت حقوقی بر یک امری که اصل اساسی حقوق بین الملل است، تاکید دارد. این امر عبارت است از اینکه، فرد انسانی یک شخصیت حقوقی است و در حوزه حقوق بین الملل حقوق و وظایف بین المللی اساسی و ویژهای دارد. مفهومی که در اینجا ارائه شده، به طور موثری توسط لاترپاخت حقوقدان مشهور قرن بیستم، قبل و بلافاصله بعد از جنگ جهانی دوم طرح شده است. مطابق با مفهوم فردگرایانه که توسط لاترپاخت تنظیم شده، فرد انسانی، شخص بین المللی غایی است و در این مقام است که به داشتن حقوق و اینکه موضوع وظایف بین المللی قرار گیرد، صلاحیت دارد. همگام با پیشرفت های اندک حقوقی صورت گرفته تا این زمان و بلکه مقدم بر تحولات صورت گرفته، در پی نیاز به تحول نظام بینالمللی و متعاقب شناسایی جرایم علیه بشریت، تحلیل گران و علمای علم حقوق نظریات مترقیانه ای را در جهت شناسایی شخصیت حقوقی افراد در حوزه حقوق بین الملل، ارائه نمودند. در سال های مابین 1947 تا 1949 یکی از بحث های عمده که توسط طرفداران فردیت و شخصیتِ افراد در حقوق بینالملل گسترش یافته بود، پیرامون این نکته می گردد که: اگرچه حقوق بینالملل برای اینکه صرفاً در روابط مابین دولت ها حاکم باشد در نظر گرفته شده ، لکن واقعیت این است که این طرح رو به افول رفته و در حال احتضار می باشد. لذا روندی که در حال حاضر وجود دارد، رویکردی متمایز را خواستار است. به این ترتیب آنها معتقد بودند که مفهوم قدیمی حاکمیت دولت با منافع عالی جامعه بینالمللی و جایگاه افراد به عنوان موضوع حقوق بین الملل سازگار نخواهد بود. علاوه بر این، در سال 1946 قاضی آلوارز در نظریه فردی خود که به حکم قضیه کانال کورفو در ماهیت، الحاق شده است، مقرر می دارد: در حقوق بین الملل جدید افراد با دولت ها و سازمان های بینالمللی (در شناسایی شخصیت حقوقی) سهیم هستند. در نتیجۀ تحول صورت گرفته در عقاید علمای حقوق، پندارِ شخصیت حقوقی بین المللی به یک نظریه حقوق بشری منتهی گردید، که درک سنتی از شخصیت حقوقی دولت را محدود نمود و به دنبال آن جنبش بین المللی در حمایت از حقوق بشر، توسط اعلامیه جهانی حقوق بشر در سال 1948راه اندازی شد. با تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر در عرصه حقوق بین الملل حق افراد به شناسایی شخصیت حقوقی شان برای اول بار در قالب ماده 6 اعلامیه جهانی ظهور و بروز یافت. اگر چه اعلامیه جهانی حقوق بشر در آن روز سندی غیر الزام آور به شمار می رفت، لیکن تدوین حق بر شخصیت حقوقی در اعلامیه جهانی حقوق بشر که حاصل تغییر و تحول در اندیشه های حقوقی علمای آن دوران و ماقبل آن بود، به لحاظ اولین عملکرد رسمی یک نهاد بین المللی در جهت پذیرش حق افراد به شخصیت حقوقی شان، نقطه عطفی در تکامل و توسعه حق مزبور در آراء علمای حقوقی و رویههای قضایی و اسناد بین المللی به شمار می رود. در سال 1966 قاضی تاناکا در نظر مخالف خود در قضایای آفریقای جنوب غربی تأکید مینماید که دولت ها قادر نیستند حقوق بشر را بر اساس قانون یا معاهده ایجاد نمایند، آنها صرفاً میتوانند وجودِ حقوقِ بشری را تصدیق نمایند و از آن حفاظت کنند. چرا که، حقوق بشر حتی قبل از ایجاد دولتها، همواره با انسان وجود داشته است. به دنبال تحولات مبنایی صورت گرفته، سازمان ملل متحد در سال 1966 بر پایۀ اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی را به تصویب مجمع عمومی رساند. این معاهده که در سال 1976 لازم الإجرا گردید، در ماده 16 خود، حق بر شخصیت حقوقی افراد را برای اولین بار به صورت الزام آوری به رسمیت می شناسد. متعاقباً این حق در اسناد برجسته حقوق بشری متعددی ذکر گردید. این تحولات، دیوان بین المللی دادگستری را، که پیش از این حقوق افراد را صرفاً در ارتباط با دولتهای مربوطه مجری می دانست، تحت تاثیر قرارداد. به طوری که این بار دیوان در سال 2001 در قضیه لاگراند تایید نمود که ممکن است یک معاهده برای افراد حقوقی را ایجاد کند. در خصوص شخصیت انسانی، قاضی سینگ می نویسد: « هنجار بنیادین حاکم بر مفهوم حقوق بشر، احترام به شخصیت انسانی و ارزش مطلق آن است، قطع نظر از رنگ، نژاد، جنسیت، مذهب یا سایر ملاحظات.» در این راستا، قاضی هیگینز نیز معتقد است که حاکمیت دولت در وهله اول با پیدایش شخصیت حقوقی فرد انسانی، در حقوق بین الملل محدود می شود. همچنین از منظر تیلور، جامعه بینالمللی معاصر جامعهای از افرادی است که سزاوار احترام هستند، و بالاتر از همه چیز به عنوان حاملان حقوق بشر برگزیده شده اند. هم راستا با تأیید و تأکید بر شناسایی شخصیت حقوقی در اسناد بین المللی وآراء قضایی اِعمال این حق در صحنه بین المللی شدت قابل ملاحظه ای گرفت. به گونه ای که حقوق و تکالیف بین المللی افراد گسترش رو به رشدی پیدا کرد. با شناسایی شخصیت حقوقی افراد، حقوق آنها در عرصه بین المللی تحت عنوان حقوق بشر، در معاهدات جهانی و منطقه ای بسیاری بارها و بارها مورد پذیرش جامعه بین المللی قرار گرفت. گذشته از این، شخصیت حقوقی افراد، دسترسیِ مستقیم آنها را به صلاحیت بین المللی برای دفاع از حقوق خود به ارمغان آورده است. بر این اساس حق افراد به دادخواهی در بسیاری از مراجع قضایی و شبه قضایی بینالمللی به رسمیت شناخته شده است. ازجمله در دیوان اروپایی حقوق بشر مستقیماً و در دیوان حقوق بشر کشورهای آمریکایی و ديوان آفريقايي حقوق بشر و مردم، که از طریق رجوع افراد به كمیسیون حقوق بشر کشورهای آمریکایی و کميسيون آفريقايي حقوق بشر و مردم صورت می گیرد. همچنین مراجع شبه قضایی از جمله کمیته محو همه اشکال تبعیض نژادی، کمیته منع شکنجه و کمیته محو تبعیض نژادی علیه زنان، که حق دادخواهی را به صورت مکاتبه ای برای افراد قائل هستند. در عین حال، شخصیت حقوقی انحصاراً متضمّن حقوق نیست؛ بلکه تکالیف را نیز در بر میگیرد. هیچ جامعهای نمی تواند خود را از برقراری یک نظام پیشگیر و کیفردهنده به منظور تأمین دفاع از منافع عالی خویش معاف کند. جامعه بینالمللی نیز هر قدر هم که غیر منسجم باشد، از این قاعده عمومی مستثنی نیست. لذا با تأسیس دادگاه نورنبرگ در سال 1945 و دادگاه توکیو در سال1946 این امر تایید شد که تحت شرایطی خاص، افراد می توانند بر اساس قوانین بین المللی شخصیت حقوقی بین المللی و به تبع آن مسئولیت بین المللی داشته باشند و به طور مستقیم علاوه بر حقوق، تعهداتی تحت قوانین بین المللی داشته باشند. هم اکنون نیز دادگاههای کیفری بین المللی ویژه (ad hoc) مختلف و دیوان کیفری بینالمللی، و همچنین دادگاه های داخلی بیشماری، در راستای خطوط تعیین شده توسط دادگاه نورنبرگ افراد را برای جرایم بین المللی تحت تعقیب قرار می دهند. سرانجام تحولات جامعه بین المللی بعد از جنگ جهانی دوم تاکنون، به جهت گستره آن و توسعه ارتباطات جهانی موجب شده حق فرد به شناسایی شخصیت حقوقی اش در عرصه های مختلف بینالمللی مورد پذیرش قرار گیرد و همگام با بسیاری از قواعد بنیادین حقوق بشر به پیش رود. بدین سان، برخی نویسندگان آن قدر پیش رفتند که معتقدند فرد با توجه به کرامت انسانی غایی خویش، موضوع اصلی حقوق گردید و دولت موضوع ثانویه ای شد، که تضمین حقوق فردی بر آن تحمیل گردید. به این ترتیب، پس از شکل گیری مفهومِ فردگرایانه شخصیت حقوقی در این دوران، حق همه افراد بشر به شناسایی شخصیت حقوقی در تمامی عرصه های حقوقی اعم از داخلی و بین المللی به رسمیت شناخته شد. فهرست منابع 1-منابع فارسی الف - کتب ا. شبث ، ویلیام ، مقدمه ای بر دیوان کیفری بین المللی، مترجم:سید باقر میر عباسی و حمید الهوئی نظری، انتشارات جنگل، تهران، 1384. ارسطو، سیاست، ترجمه: حمید عنایت، تهران، شرکت سهامی کتابهای جیبی،1354. اشتری، بهناز ، قاچاق زنان بردگی معاصر، تهران، نشر میزان، 1390 . آشتياني ، محمد رضا ، محمدجعفر امامي ، ترجمه‏گويا و شرح ‏فشرده‏اى‏ بر نهج ‏البلاغه ، زيرنظرِ ناصرمکارم شيرازي ، جلد سوم، انتشارات مطبوعاتی هدف، قم، 1375. آشتياني ، محمد رضا ، محمدجعفر امامي ، ترجمه‏گويا و شرح‏ فشرده‏اى ‏بر نهج ‏البلاغه ، زيرنظرِ ناصرمکارم شيرازي، جلددوم ، مدرسة الإمام علي بن أبي‏طالب (ع) ، قم ، 1379، چاپ دوازدهم. امامی، سید حسن ، حقوق مدنی ، جلد چهارم، انتشارات اسلامیه، تهران ، 1356، چاپ ششم. بسته نگار، محمد، حقوق بشر از منظر اندیشمندان،( محقق داماد، سید مصطفی، حقوق بشر در غرب و اسلام)، شرکت سهامی انتشار، 1380، چاپ اول. پاينده، ابو القاسم‏ ، نهج الفصاحه (مجموعه كلمات قصار حضرت رسول صلى الله عليه و آله)، دنياى دانش‏، تهران، بی تا. تاموشات ، کریستیان ، حقوق بشر، ترجمه: دکترحسین شریفی طراز کوهی ، تهران، بنیاد حقوقی میزان، 1386. تسون، فرناندو، فلسفه حقوق بینالملل، ترجمه محسن محبی، مؤسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی، تهران،1388. جاوید، محمد جواد، نظریه نسبیت در حقوق شهروندی، تهران ، مرکز مطالعات حقوق بشر ، 1387، چاپ اول . جعفري لنگرودي، محمد جعفر، ترمينولوژي حقوق، انتشارات تهران ، ابن سینا، ۱۳۴۶. جعفری تبریزی ، محمد تقی ، تحقیق در دو نظام حقوق جهانی بشر از دیدگاه اسلام و غرب، تهران ، دفتر خدمات حقوقی بین المللی جمهوری اسلامی ایران، 1370، چاپ اول . جوادي آملي، عبدالله ، کرامت در قرآن، تهران ، مرکز نشر فرهنگي رجاء، 1369 ، چاپ سوم. راستین ، منصور ، از بردگی تا آزادی، تهران، کتابخانه ابن سینا، 1345 . راسخ، محمد ، حق و مصلحت ، مقالاتي در فلسفه حقوق، فلسفه حق و فلسفه ارزش، تهران ، طرح نو،1381 . زمانی ، سید قاسم ، امیر ساعد وکیل ، پوریا عسگری ، نهادها و سازکارهای منطقه ای حمایت از حقوق بشر ، تهران، شهر دانش، 1386. شیایزری ، کریانگ ساک کیتی ، حقوق بين المللي كيفري، ترجمه بهنام يوسفيان و محمد اسماعيلي، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 1383. صفار، محمد جواد، شخصیت حقوقی، تهران ، انتشارات بهنامی، 1390. ضیایی بیگدلی ، محمد رضا ، اسلام و حقوق بین الملل، تهران، کتابخانه گنج دانش، 1391، چاپ دهم. ضیایی بیگدلی، محمد رضا، حقوق بین الملل عمومی، تهران ، کتابخانه گنج دانش ،1390، چاپ چهل و یکم . طالقانی، محمود، پرتوى ‏از نهج‏البلاغه ، تهران ، سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ، 1374 ، چاپ دوم . عميد، حسن، فرهنگ فارسي عميد، تهران ، انتشارات اميركبير، ، 1369، چاپ سوم، ذيل واژه حق. عمید زنجانی، عباسعلی، يادنامه‏ دومين‏ كنگره ‏نهج ‏البلاغه، تهران ، بنیاد نهج البلاغه، 1361. قاری سید فاطمی ،سید محمد ، حقوق بشر در جهان معاصر ، دفتر یکم: در آمدی بر مباحث نظری: مفاهیم ، مبانی ، قلمرو و منابع، تهران، موسسه مطالعات وپژوهشهای حقوقی شهر دانش ، 1388 ، چاپ دوم. قربان نیا، ناصر، حقوق بشر و حقوق بشردوستانه، سازمان انتشارات پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، چاپ دوم، 1390، تهران. قرشى بنايى ، على اكبر ، قاموس قرآن، جلد پنجم، تهران‏، دار الكتب الاسلاميه، 1412 ق . قرشى بنايى، على اكبر ، قاموس قرآن، جلد ششم، دار الكتب الاسلاميه، 1412 ق. کاسسه، آنتونیو، حقوق بین الملل، مترجم: دکتر حسین شریفی طراز کوهی، تهران، نشر میزان، 1391، چاپ سوم. کک دین، نگوین ، پاتریک دییه، آلن پله ، حقوق بین الملل عمومی، جلد اول، ترجمه: حسن حبیبی، تهران ،انتشارات اطلاعات، 1382 محقق داماد، سید مصطفی، دین، فلسفه، قانون ، حقوق بشر در اسلام و غرب، تهران، انتشارات شهاب ثاقب، 1378 . مطهری، مرتضی، نظام حقوق زن در اسلام، تهران، اﻧﺘﺸﺎرات ﺻﺪرا ، 1381، ﭼﺎپ ﺳﯽ و ﯾﮑﻢ. مكارم شيرازى ، ناصر ، پيام ‏امام ‏شرح ‏تازه‏ و جامعى‏ بر نهج‏ البلاغه، جلد دوم ، دارالكتب الاسلاميه، تهران، 1379 ، چاپ اول. مكارم شيرازى، ناصر ، پيام ‏امام ‏شرح ‏تازه‏ و جامعى‏ بر نهج‏ البلاغه، جلد سوم ، دارالكتب الاسلاميه، تهران، 1380 ، چاپ اول. ممتاز، جمشید، امیر حسین رنجبریان، حقوق بین الملل بشر دوستانه ، تهران، نشر میزان ، 1386، چاپ دوم. مهرپور ، حسين ، نظام بين‌المللي حقوق بشر، انتشارات اطلاعات، تهران ، ۱۳۷۷. موحد، محمدعلي، در هواي حق و عدالت: از حقوق طبیعی تا حقوق بشر، تهران، نشر کارنامه، 1381. مير محمد صادقي، حسين ، حقوق جزاي بين الملل، تهران، نشر ميزان، 1377. میر عباسی، سید باقر ، رزی میر عباسی، نظام جهانی ارزیابی و حمایت از حقوق بشر ، تهران، انتشارات جنگل ، 1388، چاپ دوم . میر محمد صادقی، حسین ، دادگاه کیفری بین المللی، تهران، نشر دادگستر ،1383. والاس، ربکا، حقوق بین الملل، ترجمه و تحقیق: سید قاسم زمانی و مهناز بهرام لو، تهران، موسسه مطالعات و پژوهشهای حقوقی شهر دانش ، 1390، چاپ سوم. وکیل، امیر ساعد ، همکاران، مروری بر مکاتب فلسفی حقوق بین الملل، تهران، نشر میزان، 1389. ب- مقالات فارسی آقایی جنت مکان، حسین، «تشکیل دادگاه ویژه لبنان؛ نگاهی متفاوت در حقوق کیفری بین المللی»، فصلنامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دوره 39 ، شماره 2، تابستان 1388. احمدی نژاد، مریم، «تعهدات در قبال جامعه بين‌المللي و جايگاه آن در حقوق مسئوليت بين‌المللي دولت»، فصلنامه سياست خارجي، سال بيست و ششم،‌ شماره 4، زمستان 1391. احمدی نژاد، مریم، «موانع استرداد و اخراج مجرمین در رویه دادگاه اروپائی حقوق بشر» ، پژوهش حقوق کیفری ، سال اول ، شماره 1 ، 1391 . جاوید ، محمد جواد، «حقوق بشر در عصر پسامدرن انتقاد از شاهکاری فلسفی در فهم حقوق ذهنی»، فصلنامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 37، شماره 3، پاییز 1386. حبيب زاده ، محمد جعفر، محمد باقر مقدسي ، عباس جعفري دولت آبادي ، «قاچاق انسان در حقوق كيفري ايران»، پژوهشهاي حقوق تطبيقي، دوره 13 ، شماره 4، زمستان 1388. حبیبى مجنده ، محمد ، مرضیه دیرباز ، «دیوان کیفرى بین المللى و حقوق بزه دیده در مراحل محاکمه و تجدیدنظر» ، فصلنامه تعالی حقوق، سال چهارم، دوره جدید، شماره 2، بهار 1392. دلخوش ، علیرضا ، «جنبه های گوناگون مسئولیت در حقوق بین الملل کیفری» ، مجله حقوقي بينالمللي، سال بيست و هشتم، شماره 4، بهار و تابستان 1390. دیرباز ، عسکر، رحیم دهقان سیمکانی، «عقلانیت و انسان اخلاقی در اندیشه کانت و ملّاصدرا»، معرفت اخلاقی، سال دوم، شماره سوم، تابستان 1390. رنجبريان ، اميرحسين، مهدیه ملک الکتاب خیابانی ، «دادگاه ويژه سيرالئون: فرايند تشكيل، صلاحيت و مقابله با بي كيفرماني »، مجله حقوقی بین المللي، سال بيست و هفتم، شماره 43 ، 1389. زمانی، سید قاسم، «استقرار ديوان كيفري بين المللي: بيم ها و اميدها »، پژوهشهاي حقوقي، شماره 2 ، پاييز و زمستان 1381. سادات اخوی، سید علی، «پروتکل شماره 14 و اصلاح نظام نظارتی کنوانسیون اروپایی حقوق بشر»، فصلنامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، شماره 70، زمستان 1384. السان ، مصطفي ، «قاچاق زنان و كودكان براي بهره كشي جنسي(از منع جهاني تا حمايت از بزه ديدگان)» ، فصلنامه علمي پژوهشي رفاه اجتماعي، شماره 16، بهار 1384. شریفی طراز کوهی، حسین، «شهروندی جهانی در گستره جهانی شدن حقوق بشر »، حقوق بشر، شماره 6، پاییز و زمستان 1387. عرب ابوزیدآبادی، عبد الرضا ، «بردگان از جاهليت تا اسلام (تحليل و بررسي تاريخي)» ، دو فصلنامه تاريخ در آينه پژوهش ، سال سوم، شماره 4 (پياپي 12)، زمستان 1385 . فروغی نیا، حسین ، «بین المللی شدن حقوق بشر و دگردیسی در مفهوم حاکمیت دولت ها در عصر جهانی شدن»، فصلنامه مطالعات حقوق بشر اسلامی، شماره 1، سال اول ، زمستان1390. قاری سید فاطمی ، سید محمد ، « دادگاه جدید اروپائی حقوق بشر» ، مجله حقوقی، شماره 25، بهار 1379 . قاری سید فاطمی، سید محمد، «تحلیل مفاهیم کلیدی حقوق بشر معاصر حق، تعهد، آزادی، برابری و عدالت» ، مجله تحقیقات حقوقی، شماره33- 34، بهار تا زمستان 1380. قربان نيا ، ناصر، «تعليق اجراي حقوق بشر در شرايط اضطراري »، فقه و حقوق، سال سوم، شمارة 12، بهار 1386. قربان نيا، ناصر، «ماهيت عام تعهد به رعايت حقوق بشر و مسئلة شرط» ، حقوق اسلامي ، سال ششم، شماره21، تابستان 1388 . کاتبی، حسینقلی، "دولت و حاکمیت از نظر ژرژسل" ، مجله کانون وکلا ، شماره 55 ، مهر و آبان 1336 . کاتوزیان، ناصر، «عدالت و حقوق بشر»، فصلنامه حقوق، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دوره 37، شماره 3، پاییز 1386. کاظمی ، سید علی ، «بررسی مفهوم ناپدیدی اجباری افراد »، فصلنامه پلیس بین الملل، سال اول، شماره 2 ، تابستان 1389 . گرين وود ، كريستوفر ، «ديوان بين المللي براي يوگسلاوي سابق» ، مترجم: دكتر مهرداد سيدي، مجلة حقوقي، شماره هجدهم و نوزدهم، بهار 1374-1373. مکارم شیرازی ، ناصر ، «اسلام و بردگی» ، نشریه مکتب تشیع ، پیش شماره، اردیبهشت 1338. موسوی ، سید فضل اله ، معصومه سادات میر محمدی ، «اصول كلي حقوق؛ عامل پويايي حقوق بين الملل كيفري» ، فصلنامه حقوق اسلامي، شماره31 ، سال هشتم، زمستان 1390 . 2- منابع عربی ابن بابويه ، محمد بن على ، من لا يحضره الفقيه، المجلد الثالث، قم، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسين حوزه علميه قم، ‏1413 ق‏. ابن بابويه، محمد بن على‏، علل الشرایع، المجلد الأول، قم ، نشر داوری ، 1385 ش / 1966 م‏. ابن عربی، محیی الدین، فصوص الحکم، الجزء الأول، المصحح : دکتور ابوالعلا عفیفی، بیروت ، دارالکتاب العربی. ابن كثير الدمشقى، أبو الفداء، البدايه والنهايه ، المجلد الرابع، بيروت، دار الفكر، 1407ه.ق؛ 1986م انصاري، مرتضي، المكاسب، المجلد الرابعه ، قم ، جامعه النجف الدينيه، 1392 ه ق . بروجردی ، سید حسین ، جامع أحاديث الشيعه، المجلد واﺣد و ﺛﻼﺛون ، تهران ‏، انتشارات فرهنگ سبز، 1386 ‏ حر عاملى، ‏ محمد بن حسن، وسائل الشيعه، الجزء العشرین، مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، قم، 1409 ق‏. حلوانى ، حسين بن محمد بن حسن ، نزهه الناظر و تنبيه الخاطر، قم، الطبعه مدرسة الإمام المهدي عجل الله تعالى فرجه الشريف، 1408 ق‏. راغب اصفهانى ، حسين بن محمد، مفردات ألفاظ القرآن، المصحح: صفوان عدنان داوودى، بیروت،، دار القلم، 1412 ق. شوشتری، محمد تقی، بهج‏ الصباغه في ‏شرح ‏نهج ‏البلاغه، المجلد السادس، تهران ، موسسه انتشارات امیر کبیر، 1376. طبرسي، امين‌الاسلام، مجمع البيان في تفسير القرآن، المجلد الرابع، تهران ، ناصرخسرو، ١٣٧٢ ، الطبعه الثالثه. طريحي، فخرالدين، مجمع‌البحرين، محقق: سید احمد حسینی، الجزء الخامس ، تهران انتشارات مرتضوي ، 1375 ، الطبعه الثالثه. كلينى ، محمد بن يعقوب‏ ، الكافي، المجلد الخامس، مصحح: على اكبر غفارى و محمد آخوندى، دارالكتب الإسلاميه ، تهران‏، 1407 ق . كلينى، محمد بن يعقوب‏ ، الكافي، المجلد السادس، مصحح: على اكبر غفارى و محمد آخوندى، دارالكتب الإسلاميه ، تهران، 1407ق. مصطفوى ، حسن ، التحقيق في كلمات القرآن الكريم، المجلد العاشر، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1368 ش. مغنیه، محمد جواد، في‏ظلال ‏نهج ‏البلاغه: محاوله لفهمٍ جدید، المجلد الأول، بیروت، دار العلم الملایین، 1999م. منسوب به على بن موسی امام هشتم عليه السلام‏، الفقه المنسوب إلى الإمام الرضا عليه السلام‏ ، مشهد مؤسسة آل البيت عليهم السلام‏، 1406 ق. 3- منابع انگلیسی الف - کتب (books) Allain ,Jean , The Slavery Conventions,Volume 1, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands, 2008 . Alston, Philip, ‎Ryan Goodman, International Human Rights in Context: Law, Politics, Morals, ,Oxford, Oxford University Press, 2000. Andersen ,Erik André, Lindsnaes , Birgit , Towards New Global Strategies: Public Goods and Human Rights, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands, 2007 Anna-Karin Lindblom, Non-Governmental Organisations in International Law , Cambridge University Press, Cambridge , 2005. Anne T. Gallagher, The International Law of Human Trafficking, Cambridge University Press, USA,2010. Bader M., Robert ,Ralf , Nozick, Continuum, New York, 2010. Baderin, Mashood , International Human Rights Law:Six Decades After the UDHR and Beyond, Ashgate Publishing, UK, 2010. Bailey, S.H. , Cases, Materials and Commentary on Administrative Law, 4th Edition, Sweet & Maxwell Ltd, Swiss Cottage, 2005 . Bales , Kevin , Understanding Global Slavery: A Reader , University of California Press, London, 2005. Bassiouni ,M. Cherif , International Criminal Law: International Enforcement, Volume 3, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands , 2008. Bedi, Shiv R S, The Development of Human Rights Law by the Judges of the International Court of Justice, Hart Publishing , Portland ,2007 . Bishop, David, The Wheel of Ideals, Lulu.com , 2006 . Blumenthal, David A. , ‎Timothy L. H. McCormack, The Legacy of Nuremberg: Civilising Influence Or Institutionalised Vengeance?, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands, 2008. Bossuyt, Marc , Guide to the "travaux Préparatoires" of the International Covenant on Civil and Political Rights, Netherlands , Martinus Nijhoff Publishers, 1987. Brendalyn , Ambrose, Democratization and the Protection of Human Rights in Africa: Problems and Prospects, Greenwood Publishing Group, USA, 1995 Bromley, Mark, United Nations Arms Embargoes Their Impact on Arms Flows and Target Behaviour Case study: Former Yugoslavia 1991–96, Stockholm International Peace Research Institute, 2007. Brownlie ,Ian , Principles of Public International Law, 6th edn ,Oxford, Oxford University Press, 2003. Cassese Antonio, International Criminal Law , Oxford University Press, 2003 Cassese, Antonio, Change and Stability in International Law-making, Walter de Gruyter, Germany, 1998. Cassese, Antonio, The Oxford companion to international criminal justice, Oxford University Press, 2009. Ceccarelli, Nicolò, 2CO Communicating complexity: 2013 Conference Proceedings, Edizioni Nuova Cultura, Roma, 2013. Christou, Theodora A. , Human Rights Manual and Sourcebook for Africa,The Biritish Institute of International and Comparative Law, 2005. Conte, Alex, Human Rights in the Prevention and Punishment of Terrorism:Commonwealth Approaches: The United Kingdom, Canada, Australia and New Zealand , Springer, New York, 2010. Crawshaw, Ralph , Leif Holmström , Essential Texts on Human Rights for the Police: A Compilation of International Instruments , Martinus Nijhooff Publishers, Netherlands, 2008. D'Anieri, Paul, International Politics: Power and Purpose in Global Affairs, Cengage Learning, Boston(USA), 2011. Dhayani, SN, Fundamentals of Jurisprudence: The Indian Approach , Central Law Agency, 1997. Du, Shanshan, Chopsticks Only Work in Pairs: Gender Unity and Gender Equality Among the Lahu of Southwestern China, Columbia University Press, New York, 2013. Ellis Wild, Susan, Webster’s New World: Law Dictionary, Canada, Wiley Publishing, 2006. Eriksson, Maja Kirilova, Reproductive Freedom: In the Context of International Human Rights and Humanitarian Law, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands, 2000. Eser ,Albin, Individual Criminal Responsibility: Mental Elements – Mistake of Fact and Mistake of Law, Oxford University Press, 2002. Esmeir ,Samera, Juridical Humanity: A Colonial History, Stanford University Press, Stanford (California), 2012. European Commission, Trafficking in human beings, Publications Office of the European Union, 2013. Evans , Christine , E. Christine Evans, The Right to Reparation in International Law for Victims of Armed Conflict, Cambridge University Press, Cambridge, 2012. Forrest Martin, Francisco, International Human Rights and Humanitarian Law: Treaties, Cases, and Analysis, Cambridge University Press, USA, 2006. Galchinsky ,Michael , The 'War on Terror' and the Right to Legal Personality, Center for Human Rights and Democracy,Georgia State University, Atlanta, 2011. Grear, Anna, Human Rights – Human Bodies? Some Reflections on Corporate Human Rights Distortion, The Legal Subject, Embodiment and Human Rights Theory, Law Critique, Springer, 2006. Grotius, Hugo, The Rights of War and Peace(1625), ed. R. Tuck, Liberty Fund, 2005. Gupta ,Birendra K. , Trafficking and the Law, Human Rights Law Network, New Delhi, 2011. Harrill , James Albert, The Manumission of Slaves in Early Christianity, Second Edition, Mohr Siebeck, 1998 . Harskamp, Jacob Teunis, The Anatomy of Despondency: European Socio-Cultural Criticism 1789 –1939, BRILL, 2011. Henner , Peter, Human Rights and the Alien Tort Statute: Law, History, and Analysis, American Bar Association, 2009 . Hernandez-Truyol, Berta, Stephen Joseph Powell, Just Trade: A New Covenant Linking Trade and Human Rights, New York, NYU Press, 2009 . Higgins,Rosalyn, Problems and Process: International Law and How We Use It, Oxford University Press, Oxford, 1995. Höffe, Otfried , Kant’s Cosmopolitan Theory of Law and Peace ,Cambridge University Press, 2005. Human Rights Law Centre,International Human Rights Reports, vol. 9, Department of Law, University of Nottingham, 2002. International Law Commission, Yearbook of the International Law Commission, Vol. II, United Nations, 2005. Johnson,Scott Patrick, Trials of the Century: An Encyclopedia of Popular Culture and the Law, Volume 1, Greenwood Publishing Group, USA, 2011. Jones, Peter, Rights , London , macmaillan press ,1994 . Jovanović, Miodrag A. , Collective Rights: A Legal Theory, Cambridge University Press, New York, 2012. Junius , P Rodriguez, Slavery in the Modern World: A History of Political, Social, and Economic Oppression , Volume 2, ABC-CLIO, USA, 2011 . Kant, Immanuel, Grounding for the Metaphysics of Morals, Cambridge University Press, 2005. Kant, Immanuel, Religion within the Limits of Reason Alone, New York ,Harper Torch book, 1960. Koskenniemi, Martti, The Gentle Civilizer of Nations, Cambridge University Press, 2002. Ku, Julian, John Yoo, Taming Globalization:International Law, the U.S. Constitution, and the New World Order, Oxford University Press, New York, 2012. Kuhn, Gabriel , Life Under the Jolly Roger: Reflections on Golden Age Piracy, PM Press, 2003. Larsen, Laurence Burgorgue, & Amaya Ubeda de Torres, The Inter-American Court of Human Rights:Case Law and Commentary, Oxford University Press, 2011. Lauterpacht, Hersch , International Law and Human Rights, London, Stevens and Sons, 1950 . Lauterpacht, Hersch, An International Bill of the Rights of Man, Oxford University Press, UK, 2013. Lauterpacht, Hersch, Private Law Sources and Analogies of International Law: With Special Reference to International Arbitration, The Lawbook Exchange, Ltd., 1927 . Lauterpacht, Hersch, The Subjects of the Law of Nations , in Elihu Lauterpacht (ed.), International Law: Being the Collected Papers of Hersch Lauterpacht ,Cambridge University Press, 1975. Louis , Anja, Women and the Law: Carmen de Burgos, an Early Feminist, Tamesis Books,2005. Martin A. , Elizabeth, A Dictionary of Law, Fifth Edition, Oxford University Press, New York, 2003. McGaughey, Douglas R. , Strangers and Pilgrims: On the Role of Aporiai in Theology, Walter de Gruyter, Germany, 1997 . Morsink ,Johannes , The Universal Declaration of Human Rights: Origins, Drafting, and Intent, University of Pennsylvania Press,USA, 2011 . Nijman, Janne Elisabeth, The Concept of International Legal Personality, An Inquiry into the History and Theory of International Law . The Hague : T. M. C. Asser Press, 2004 . Ninčić, Djura, The Problem of Sovereignty in the Charter And in the Practice of the United Nations, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands, 1970. Normand, Roger , Sarah Zaidi, Human Rights at the UN: The Political History of Universal Justice, Indiana University Press, Bloomington, 2008. Oppenheim, Lassa , International Law: A Treatise, Volume 1, Third edition by Ronald Roxburgh, The lawbook exchange, US (New Jersey), (1920)2005. Ouguergouz, Fatsah, The African Charter of Human and People's Rights: A Comprehensive Agenda for Human Dignity And Sustainable Democracy In Africa , Netherlands , Martinus Nijhoff Publishers, 2003. Palmquist, Stephen, Cultivating Personhood: Kant and Asian Philosophy, Walter de Gruyter, Germany, 2010 . Pathak, Bindeshwar , ‎Shiva Pratap Singh, Glimpses of Europe: A Crucible of Winning Ideas, Great Civilizations and Bloodiest Wars, New Delhi(India),Gyan Publishing House, 2010. Popa ,Ricarda , The Contribution of the Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia to the Establishment of a Hybrid Tribunal Model, GRIN Verlag, Germany, 2010. Portmann , Roland, Legal Personality in International Law, Cambridge University Press, 2010. Power, Andrew, Janet E. Lord, ‎Allison S. DeFranco, Active Citizenship and Disability: Implementing the Personalisation of Support, Cambridge University Press, New York, 2013. Raic, David , Statehood and the Law of Self-Determination, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands, 2002. Ramcharan, Bertrand G. , Contemporary Human Rights Ideas, Routledge Global Institutions, Edited by Thomas G. Weiss, First published New York, 2008. Rehmann-Sutter, Christoph , Marcus Düwell, ‎Dietmar Mieth, Bioethics in Cultural Contexts: Reflections on Methods and Finitude, Springer, Netherlands, 2006 . Reinbold, Jenna , Making and Unmaking Political Myth in the Era of Human Rights, ProQuest, USA , 2007. Rita, Joseph, Human Rights and the Unborn Child, Netherlands , Martinus Nijhoff Publishers, ,2009 . Roosevelt, Eleanor, What I Hope to Leave Behind: The Essential Essays of Eleanor Roosevelt, Carlson Pub, 1995. Rubin -P., Alfred, Law of Piracy, University Press of the Pacific Hunolulu, 2006. Sadat ,Leila Nadya, Michael P. Scharf, The Theory and Practice of International Criminal Law:Essays in Honor of M. Cherif Bassiouni, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands , 2008 . Schutter, De Olivier , International Human Rights Law: Cases, Materials, Commentary, Cambridge University Press, New York, 2010. Sensen, Oliver, Kant on Human Dignity, Boston ,Walter de Gruyter, 2011. Shah, Niaz A. , Islamic Law and the Law of Armed Conflict:The Conflict in Pakistan, Taylor & Francis e-Library, USA, 2011. Shahabuddeen, Mohamed, Precedent in the World Court, Cambridge University Press, 2007. Singh, Nagendra , Enforcement of Human Rights in Peace and War and the Future of Humanity, Dordrecht, Martinus Nijhoff Publishers, Netherland, 1986. Smith ,Rhona ,K.M. , Textbook on International Human Rights, 3rd Edition, Oxford University Press, New York, 2007. Smith ,Rhona, Text and Materials on International Human Rights, 3rd Edition, Routledge, New York, 2013 . Smith, Helen, Pirates, Swashbucklers and Buccaneers of London, Watling Street, 2004. Soohoo, Cynthia , Catherine Albisa, ‎Martha F. Davis, Bringing Human Rights Home: Portraits of the movement, USA ,Greenwood Publishing Group , 2008. Tate, Trudi, Modernism, History and the First World War, Manchester University Press, UK, 1998. Tinta ,Mónica Feria, The Landmark Rulings of the Inter-American Court of Human Rights on the Rights of the Child: Protecting the Most Vulnerable at the Edge, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands, 2008. Trindade ,Antônio Augusto Cançado, International Law for Humankind: Towards a New Jus Gentium, Martinus Nijhoff Publishers,2013. Trindade ,Antônio Augusto Cançado, The Access of Individuals to International Justice , Volume 18, Oxford University Press, New York, 2011. van der Wolf, Willem-Jan , S. de Haardt, Global human rights law collection , Part 3, Global Law Association, 2007. Verma, S.K. , An Introduction to Public International Law ,New Delhi, Prentice Hall of India, 1998. Viljoen, Frans, International Human Rights Law in Africa, Oxford University Press, United Kingdom, 2012. Vöneky ,Silja ,Rüdiger Wolfrum, Human Dignity and Human Cloning , Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands , 2004. Warwick ,Mckean, Equality and Non-Discrimination Under International Law,Clarendon Press,1983. Weeramantry, Christopher Gregory, Universalising International Law, Martinus Nijhoff Publishers, Netherlands ,2004. Wicks, Elizabeth, The Right to Life and Conflicting Interests, Oxford University Press, New York, 2010 . Wolfgang ,Benedek, Understanding Human Rights , Belgium ,Neuer Wissenschaftlicher Verlag , 2006. Wood, Allen W , Groundwork for the Metaphysics of Morals Immanuel Kant, Yale University Press, New Haven , 2002. ب- مقالات (Articles) Andreevska, Elena , Etem Aziri,” Principle of Equality in International Law: The Right to Equality”, Lex ET Scientia International Journal , Juridical Series, vol. 2, 2009. Baynes, Kenneth ,”Discourse ethics and the political conception of human rights”, Ethics & Global Politics, vol. 2, No. 1, Syracuse University, USA, 2009. Benhabib, Seyla , “Another Universalism: On the Unity and Diversity of Human Rights”, Proceedings and Addresses of the American Philosophical Association, vol. 81, No. 2, Yale University, Nov. 2007 . Berman ,M. , R. Clark ,” State Terrorism: Disappearances” , Rutgers Law Journal , vol. 13, Spring 1982 . Bohman ,James, “Living without Freedom : Cosmopolitanism at Home and the Rule Of Law”, Political Theory, Volume 37, Number 4, August 2009. Carus, Paul , “Person and Personality”, The Monist, vol. 20, No. 3, July 1910 . Cassese, Antonio, “Affirmation of the Principles of International Law recognized by the Charter of the Nürnberg Tribunal”, United Nations Audiovisual Library of International Law, United Nations, 2009. Cassidy, Julie, “Emergence of the individual as an international juristic entity: enforcement of International Human Rights”, Deakin Law Review, Volume 9, Number 2, Deakin University, 2004. Duruigbo , Emeka, “Corporate Accountability and Liability for International Human Rights Abuses: Recent Changes and Recurring Challenges”, Journal of International Human Rights, vol. 6, Issue 2, Spring 2008. Gallant, Kenneth S. , “Criminal Defense and the International Legal Personality of the Individual”, Quebec Review of International Law, vol. 75, Legal Studies Research Paper No. 11-11, 2010. Giorgou, Irena “State Involvement in the Perpetration of Enforced Disappearance and the Rome Statute” , Journal of International Criminal Justice 11 , Oxford University Press, 2013. Glendon, Mary Ann, “The Rule of Law in the Universal Declaration of Human Rights”, Journal of International Human Rights , Spring 2004, Vol 2, Issue 1. Helfer, Laurence R. , “Redesigning the European Court of Human Rights: Embeddedness as a Deep Structural Principle of the European Human Rights Regime”, European Journal of International Law, vol. 19, Issue 1, 2008. Klabbers , J., “Possible Islands of Predictability: The Legal Thought of Hannah Arendt”, Leiden Journal of International Law, Table of Contents, vol. 20, Issue 01, 2007 . Kolb, Robert, “Book Revews The Concept of International Legal Personality”, The European Journal of International Law ,vol. 18 no. 4 ,2007. Kontorovich, Eugene, “ The Piracy Analogy: Modern Universal Jurisdiction’s Hollow Foundation” ,Harvard International Law Journal , vol. 45 , Number 1, Winter 2004. McBeth , Adam, ”Every organ of society: The responsibility of non-state actors for the realization of human rights”, Hamline Journal of Public Law and Policy, no. 33, 2008 . McCrory , Susan,”The International Convention for the Protection of all Persons from Enforced Disappearance”, Human Rights Law Review 7:3, Oxford University Press, 2007. McCrudden, Christopher, “Human Dignity and Judicial Interpretation of Human Rights”, The European Journal of International Law, vol. 19, no. 4, 2008. Meurice,Vitkauskaitė, Justinas Žilinskas, “The Concept Of Enforced Disappearances In International Law”, Mykolas Romeris University, Lithuania, Jurisprudence, vol 120, No 2, 2010. Nijman, Janne E., “Paul Ricoeur and International Law: Beyond The End of the Subject” Towards a Reconceptualization of International Legal Personality, Leiden Journal of International Law, United Kingdom,2007. Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights , “Enforced or Involuntary Disappearances”, Fact Sheet, No. 6/Rev.3, United Nations Office at Geneva, 2009. Parlett, Kate, “The Individual and Structural Change in the International Legal System”, Cambridge Journal of International and Comparative Law, 2012. Pinto , Monica, “National and International Courts - Deference or Disdain?”,Loyola Los Angeles International & Comparative Law Review,Vol. 30 HYPERLINK "http://www.google.com/url?sa=t&rct=j&q=THE%20PONTIFICAL%20ACADEMIES%20OF%20SCIENCES%20AND%20SOCIAL%20SCIENCES%20&source=web&cd=1&cad=rja&ved=0CCUQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.vatican.va%2Froman_curia%2Fpontifical_academies%2Facdsoc%2Findex_social_en.htm&ei=kpqmUpWAK8LCtQafnIG4CA&usg=AFQjCNHAPuQJ_0K0mQ4s0G4LuJNVWYNNsA&sig2=H9RM6Q6YkrHv-kVX_U9M3A" Pontifical Academies Sciences of Social Sciences ,”Working Group on Trafficking in Human Beings: Modern Slavery”, Vatican city 2013 . Ruda, Jose Maria, “The Opinions of Judge Dionisio Anzilotti at the Permanent Court of International Justice”, European Journal of International Law , vol. 3, Series B, no. 18 , 1992. Ryssdall , R., ‘The Coming of Age of the European Convention of Human Rights’, European Human Rights Law Review, vol 18 , 1996. Spiermann, Ole, “Twentieth Century Internationalism in Law”, The European Journal of International Law, vol. 18, no.5, 2008. Trindade, Antônio Augusto Cançado, “The Historical Recovery of the Human Person as Subject of the Law Of Nations”, Cambridge Journal of International and Comparative Law, vol. 1, Issue 3, 2012. ج- آراء و نظریات مشورتی (and Advisory opinions (Table of cases Abdolkhani and Karimnia v. Turkey , Eur. Ct. H.R. , (No. 2) , No. 50213/08. , judgment of 27 July 2010. Abella v. Argentina (La Tablada case), Inter-Am. C.H.R. , Case No. 11.137, Report. No. 55/97, 18 November 1997. Advisory Opinion: Juridical status and human rights of the child, Inter-Am. Ct. H.R. Ser. A, No. 17, August 28, 2002. Akkoç v. Turkey, Application Nos. 22947/93, 22948/93, Judgement of 10 October 2000; Al-Adsani v United Kingdom, 34 Eur. Ct. H.R. , Application no. 35763/97, Judgment of 21 November 2001. Andrés Mestre Esquivel v. Colombia, Case 268-06, Report No. 75/08, Inter-Am. C.H.R., OEA/Ser.L/V/II.130 Doc. 22, rev. 1 , 2008. Anzualdo Castro V. Perú, Inter-Am. Ct. H.R., Preliminary Exception, Merits, Reparations and Costs. Judgment of 22 of September of 2009. Series C No. 202. Application of the Convention on the Prevention and Punishment of the Crime of Genocide (Bosnia and Herzegovina v. Yugoslavia), Preliminary Objections, I.C.J. Reports 1996. Bamaca Velasquez v. Guatemala , Inter-Am. C.H.R., Series C No. 70, Judgment of 25 November 2000. Barcelona Traction Light and Power Company, Limited (Belgium v. Spain) , ICJ 3, Judgment of 5 Feb. 1970. Belgian Linguistics Case 1 Eur. Ct. H.R. 252, Series A, no. 6, 1968. Bermtidez v. Honduras, On Admissibility, Inter-Am. C.H.R., Report No. 46/96, OEA/Ser.L./V/I/II.95, doc. 7 rev,1996. Bock v. Germany, Eur. Ct. H.R. , application no. 22051/07 ,1990. Castillo Petruzzi and Others v. Peru , Inter-Am. Ct. H.R. , Preliminary Objections, Judgment of 4 September 1998. Chitay Nech et al. v. Guatemala, Inter-Am.Ct.H.R., Preliminary Exceptions, Merits, Reparations and Costs, Judgment of 25 may 2010 . Christine Goodwin v. the United Kingdom 35 Eur. Ct. H.R. , no. 28957/95, 2002. Concurring Opinion of Judge A.A. Cancado Trindade, Juridical status and human rights of the child, Advisory Opinion OC-17/02, August 28, 2002, Inter-Am. Ct. H.R. (Ser. A) No. 17 , 2002. Darby v. Sweden, Eur. Ct. H.R. , Series A , No. 187, Application No: 11581/85, judgment of 23 October 1990. Egyptian Initiative for Personal Rights and Interights v. Arab Republic of Egypt, 323/06, African Commission on Human and Peoples' Rights, 16 December 2011. Elcida Arévalo Perez et al. v. Colombia, Communication No. 181/1984, U.N. Doc. CCPR/C/37/D/181/1984 , 1989. France v. Turkey , (The Case of the S.S. Lotus), PCIJ. (ser. A) No. 10, Judgment of 7 September 1927. Franz Britton v. Guyana, Case 12.264, Report No. 1/06, Inter-Am. C.H.R., OEA/Ser.L/V/II.127 Doc. 4 rev. 1 , 2007. Gabriel Shumba v. Zimbabwe, 288/04, African Commission on Human and Peoples' Rights, 02 May 2012. Genie Lacayo v. Nicaragua Case, Inter-Am. Ct. H.R., (ser. C) No. 30, 94 ,Jan. 29, 1997. Greece v. UK , (Mavrommatis Palestine Concessions), Jurisdiction, 1924 PCIJ, Series A No. 2. Hakizimana v. Sweden , Eur. Ct. H.R. , no . 37913/05 , judgment of 27 March 2008. Handyside v. United Kingdom , Eur. Ct. H.R. , Judgiment of 7 December 1976. Inze v. Austria, Eur. Ct. H.R. , Series A, No. 126, judgment of 28 October 1987. Ismail Ismaili v. Germany, Eur. Ct. H.R. , Decision of 15 March 2001, no. 58128/00; Jimdnez v. Colombia, On Admissibility, Inter-Am. C.H.R., Report No. 4/97, OEA/Ser.L./V/II.95, doc. 7 rev. 11,1997. Jose Adrian Rochac Hernandez v. El Salvador, Case 731-03, Report No. 90/06, Inter-Am. C.H.R., OEA/Ser.L/V/II.127 Doc. 4 rev. 1 , 2007. Juan Gelman et al. v. Uruguay, Case 438-06, Report No. 30/07, Inter-Am. C.H.R., OEA/Ser.L/V/II.130 Doc. 22, rev. 1 , 2007. Jurisdiction of the Courts of Danzig, Advisory Opinion, 1928 PCIJ , (ser. B) No. 15 (Mar. 3). Kaboulov v. Ukraine, Eur. Ct. H.R. , judgment of 19 November 2009, no. 41015/04. Kaya v. Turkey, [1998] Eur. Ct. H.R. 12, Judgment of 19 February1998 . Kolk and Kislyiy v. Estonia, Application 23052/04, Eur. Ct. H.R. , Decision on 17 January 2006. Kurt v. Turkey (24276/94) [1998] Eur. Ct. H.R. 44, Judgment of 25 May 1998. LaGrand (Germany v. United States of America) , ICJ, Judgment of 27 June 2001. Legal Consequences of the Construction of a Wall in the Occupied Palestinian Territory, Advisory Opinion of 9 July 2004, separate opinion of Judge Elaraby , ICJ Reports 2004 . Lithgow and others v UK , Eur. Ct. H.R. , Series A , No.102, 1986. M. and Others v. Italy and Bulgaria, Eur. Ct. H.R. , Application no. 40020/03 Judgment on 31 July 2012 . Manuel Antonio Bonilla Osorio and Ricardo Ayala Abarca v. El Salvador, Case 1072-03, Report No. 66/08, Inter-Am. C.H.R., EA/Ser.L/V/II.130 Doc. 22, rev. 1, 2008. Marckx v. Belgium, Eur. Ct. H.R., application No. 6833/74, Judgement of 13 June 1979. Marzioni v. Argentina, Case 11.673, Inter-Am. C.H.R., Report No. 39/9 OEA/Ser.L./VJI/II.95, doc. 7 ,1996,. McCann , Farrell and Savage v. United Kingdom, Eur. Ct. H.R., Judgment of 27 September 1995. Mikulić v. Croatia, Eur. Ct. H.R., no. 53176/99, 2002. Mojica v. Dominican Republic, Communication No. 449/1991, U.N. Doc. CCPR/C/51/D/449/1991 , 1994. Musa Saidykhan v. The Gambia, ECW/CCJ/JUD/08/10, African Court on Human and Peoples' Rights, 16 December 2010. North Sea Continental Shelf Cases (Federal Republic of Germany v. Denmark; Federal Republic of Germany v. Netherlands) , ICJ , February 20, 1969. Nottebohm case Liechtenstein v. Guatemala, ICJ , dissenting opinion of judge klaestad, 1955. Pretty v. United Kingdom(1997), judgment of 29 April 2002, 24 Eur. Ct. H.R. 423, no.2346/02. Prosecutor v. Akayesu, Judgment, Case No. ICTR 4 96 T, T. Ch. I, 2 September 1998. Prosecutor v. Alfred Musema, Case No. ICTR 96-13-I, Judgment & Sentence, 2000. Prosecutor v. Blaškić, Judgment, Case No. IT 14 95 T, ICTY Trial Chamber , 3 March 2000. Prosecutor v. Dusko Tadic, ICTY Opinion and Judgment, Trial Chamber, Case No. IT-94-1-T, 7 May 1997. Prosecutor v. Germain Katanga , ICC-CPI-20130327-PR892. Prosecutor v. Kunarac et al., ICTY (Appeals Chamber), judgment of 12 June 2002. Prosecutor v. Laurent Gbagbo, ICC, 23 November 2011. Prosecutor v. Rutaganda, Case No. ICTR 96-3-T, Judgment & Sentence, 1998. Prosecutor v. Saif Al-Islam Gaddafi and Abdullah Al-Senussi, ICC , issued on 27 June 2011. Prosecutor v. Simone Gbagbo, ICC, 7 February 2012. Prosecutor v. Thomas Lubanga Dyilo, ICC-01/04-01/06, Verdict on 14 March 2012. Prosecutor v. Walter Osapiri Barasa, ICC, 2 August 2013. Radilla Pacheco v. México, Preliminary Exceptions, Merits, Reparations and Costs, Inter-Am.C.H.R. , Series C, No. 209, Judgment of 23 of November of 2009. Cases 12,577, 12,646, 12,647, 12, 667 Merits Rochc Hernandez et al. El Salvador, Inter-Am.C.H.R. , Report No. 75/12, judgment of 7 November 2012. Ribitsch v. Austria (1995) 21 Eur. Ct. H.R. , No. 18896/91. S.R. v. Sweden , Eur. Ct. H.R. , No. 62806/00, judgment of 23 April 2002. S.W. v. United Kingdom and C.R. v. United Kingdom 21 Eur. Ct. H.R., no. 20166/92 , 1995. Saadi v. Italy , Eur. Ct. H.R., No. 37201/06, judgment of 28 February 2008. Saccone v. Argentina, Case 11.671, Inter-Am. C.H.R., Report No. 8/98, OEA/Ser.L./V/II.98, doc. 6 ,1998. Santos Ernesto Salinas v. Brazil, Case 733-03, Report No. 10/08, Inter-Am. C.H.R., OEA/Ser.L/V/II.130 Doc. 22, rev. 1 , 2008. Saúl Filormo Cañar Pauta v. Ecuador, Case 295-03, Report No. 1/11, Inter-Am.C.H.R. , 2011. Schmidt v. Costa Rica, Case 9178, Inter-Am. C.H.R., Report No. 17/84, OEA/Ser.L./V/II.66, doc. 10 rev. Observations of the Inter-American Commission on Human Rights 4 , 1984. Selmouni v. France, 29 Eur. Ct. H.R. , Application no. 25803/94, Judgment of 28 July 1999- 2000. South West Africa cases, Second Phase Judgment, Dissenting Opinion of Judge Tanaka, ICJ Reports, 1966. Tyrer v. United Kingdom, Eur. Ct. H.R., No. 5856/72, 2 E.H.R.R . 1. , 1978. United Kingdom v. Albania, (Corfu Channel Case). ICJ Decision of 9 April 1949. Urqufa v. Honduras, Inter-Am. C.H.R., On Inadmissibility of Petition No. 644/00, Report No. 83/05, OEA/Ser.L./V/II.124, doc. 5 72 ,2005. Van Der Mussele v. Belgium, Eur. Ct. H.R. , Application no. 8919/80, Judgment on 23 November 1983. Velasquez Rodriguez v. Honduras, Inter-Am.Ct.H.R., , (Ser. C) No. 4 , Judgment of 29 July 1988. Víctor Manuel Isaza Uribe and Family v. Colombia, Inter-Am.C.H.R., Case 10.737, Report No. 102/11, 2011. Villagrán Morales and Others v Guatemala (Street Children ) , Inter-Am.Ct.H.R. , Judgment of 19 November 1999. Winterwerp v. UK, Eur. Ct. H.R., Series A No.33, Judgement of 24 October 1979. X v. Austria and Yugoslavia, Eur. Comm. H.R , no.2143/64, Decision of 30 June 1964. Ximena Vicario v. Argentina, Communication No. 400/1990, U.N. Doc. CCPR/C/53/D/400/1990 , 1995. Yean and Bosico Children v. Dominican Republic, Inter-Am Ct. H.R., (Ser. C) No. 130, Judgment of 8 September 2005. Grioua v. Algeria, Human Rights Committee of the Covenant on Civil and Political Rights, Communication 1327/04, 10 July 2007. د- برخی اسناد دیگر(Some Other Instruments) African Charter on Human and Peoples' Rights (ACHPR). American Convention on Human Rights (ACHR). Background conference document prepared by the Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights , Legal capacity, Sixth Session of the Ad Hoc Committee on a Comprehensive and Integral International Convention on Protection and Promotion of the Rights and Dignity of Persons with Disabilities, August 2005. Convention against Torture and Other Cruel Inhuman or Degrading Treatment or Punishment. Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms (ECHR). Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women, entry into force 3 September 1981. European Convention on Human Rights (ECHR) Evaluation The African Commission on Human and Peoples’ Rights”, for The Danish Centre for Human Rights, Commissioned by SIDA Nordiska Afrikainstitutet December 1998. General Assembly, Resolution adopted by the General Assembly on 20 December 2012, International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance, A/RES/67/180, 3 April 2013,. Grant , Philip, General Allegation to the United Nations Working Group on Enforced or Involuntary Disappearances, May 25, 2011. Human Rights Committee, General Comment 24 (52), General comment on issues relating to reservations made upon ratification or accession to the Covenant or the Optional Protocols thereto, or in relation to declarations under article 41 of the Covenant,UN Doc CCPR/C/21/Rev.1/Add,6 dated 11 November 1994 . Human Rights Committee, General Comment 29, States of Emergency (article 4), U.N. Doc. CCPR/C/21/Rev. 1/Add.11 ,2001 Human Rights Committee, General Comment No. 18 , Non-discrimination, Thirty-seventh session, 1989 . Human Rights Committee, General Comment: Reservations to the Covenant or Optional Protocols or declarations under article 41 of the Covenant, no.24 , 1994. Human Rights Council, Report of the Working Group on Enforced or Involuntary Disappearances, A/HRC/19/58/Rev.1 , 2 March 2012. International Convention on the Elimination of All Forms of Racial Discrimination , Adopted and opened for signature and ratification by General Assembly resolution 2106 (XX) of 21 December 1965. International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR). International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights (ICESCR) International Law Commission, Principles of International Law recognized in the Charter of the Nürnberg Tribunal and in the Judgment of the Tribunal, with commentaries 1950, Yearbook of the International Law Commission, Vol. II, 2005, United Nations . Inter-parliamentary Union: United Nations, The Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination Against Women and Its Optional Protocol: Handbook for Parliamentarians, United Nations Publications, United Nations, 2003. Jurisdiction of the Courts of Danzig (Pecuniary Claims of Danzig Railway Officials who have Passed into the Polish Service, against the Polish Railways Administration), Permanent Court of International Justice, Advisory Opinion No. 15, Ser B. Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights , Report of the Ad Hoc Committee on a Comprehensive and Integral International Convention on the Protection and Promotion of the Rights and Dignity of Persons with Disabilities, sixth session August 2005. Optional Protocol to the Convention on the Elimination of All Forms of Discrimination against Women. Optional Protocol to the International Covenant on Economic, Social and Cultural Rights, The General Assembly adopted resolution A/RES/63/117, on 10 December 2008. Organization of American States (OAS). Permanent Court of International Justice in its Advisory Opinion on the Nationality Decrees in Tunis and Morocco, 1923. Preamble, Declaration on the Protection of All Persons from Enforced Disappearance, UN Doc. Protocol No. 14 to the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, amending the control system of the Convention. Protocol No. 9 to the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, (ETS No. 140), Rome, 6.XI.1990. Protocol to prevent, suppress and punish trafficking in persons, especially women and children, supplementing the United Nations Convention against Transnational Organized Crime. Report of the International Law Commission to the General Assembly, UN Doc.A / CN.4 / Ser.A/Add.1 ,1963. Resolution 95 of the United Nations General Assembly (11 December 1946). Rome Statute of the International Criminal Court, Done at Rome on 17 July 1998, in force on 1 July 2002. Sarkin , Jeremy, Statement by the Chair-Rapporteur of the Working Group on Enforced or Involuntary Disappearances, Nineteenth session of the Human Rights Council, 2012. Security Council resolution 955 (1994) on establishment of an International Tribunal and adoption of the Statute of the Tribunal for violations of international humanitarian law committed in Rwanda. Statute of the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia Security Council resolution 827 (1993), 25 May 1993. The United Nations International Convention for the Protection of All Persons from Enforced Disappearance 2006 . The United Nations Working Group and the Committee on Enforced Disappearance , General Comment on the right to recognition as a person before the law in the context of enforced disappearances . UN General Assembly, Optional Protocol to the International Covenant on Civil and Political Rights, 19 December 1966, United Nations, Treaty Series, vol. 999 UNGA resolution 47/133, the Declaration on the Protection of all persons from Enforced Disappearance 1992. United Nations Security Council Resolution 771 (Concerning Information on Violations of International Humanitarian Law in the Territory of the Former Yugoslavia), U.N. Doc. S/RES/771 (1992). United Nations Security Council Resolution 787 (Concerning Information on Violations of International Humanitarian Law in the Territory of the Bosnia and Herzegovina) , U.N. Doc. S/RES/787 (1992). United Nations Security Council resolution 935 (1994) to establish a Commission of Experts to examine violations of international humanitarian law committed in Rwanda. Vienna Convention on the Law of Treaties(1969). ه- پایگاههای اینترنتی (Websites) Asian Federation Against Involuntary Disappearances (AFAD), Respect the Right Not to be Disappeared, 2009, Availaible at: http://www.afad-online.org/conventionprimer5e.pdf. Case Law Analyser, available at: http://caselaw.ihrda.org/ . En wikipedia available at : http://en.wikipedia.org . Evaluation The African Commission on Human and Peoples’ Rights”, for The Danish Centre for Human Rights, Commissioned by SIDA Nordiska Afrikainstitutet December 1998, available at: http://www.humanrights.dk/files/pdf/Publikationer/afr.commmanus.pdf Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia , Available at: http://www.eccc.gov.kh/en . Peter Bailey “The Creation of the Universal Declaration of Human Rights”. Available at:http://www.universalrights.net/main/creation.htm.